Рагожыца
| Рагожыца | |
|---|---|
| Характарыстыка | |
| Даўжыня | 13,4 км |
| Вадацёк | |
| Выток | |
| • Месцазнаходжанне | за 1,2 км на паўднёвы захад ад вёскі Мар’янава |
| • Каардынаты | 54°47′16,40″ пн. ш. 29°27′38,70″ у. д.HGЯO |
| Вусце | Сцержань |
| • Месцазнаходжанне | за 2,8 км на паўночны ўсход ад вёскі Грыбіна |
| • Вышыня | 137,6[1] м |
| • Каардынаты | 54°51′50,80″ пн. ш. 29°24′31,20″ у. д.HGЯO |
| Размяшчэнне | |
| Водная сістэма | Сцержань → Свячанка → Ула → Заходняя Дзвіна → Балтыйскае мора |
|
|
|
| Краіна | |
| Рэгіён | Віцебская вобласць |
| Раёны | Сенненскі раён, Чашніцкі раён |
   |
|
 выток вусце |
|
|
— выток, — вусце |
|
 Медыяфайлы на Вікісховішчы | |
Раго́жыца[2] — рака ў Сенненскім і Чашніцкім (прывусцевая частка) раёнах Віцебскай вобласці Беларусі, у басейне Свячанка.
Даўжыня ракі 13,4 км[3]. Пачынаецца за 1,2 км на паўднёвы захад ад вёскі Мар’янава Сенненскага раёна, упадае ў возера Сцержань з поўдня за 2,8 км на паўночны ўсход ад вёскі Грыбіна Чашніцкага раёна. Рэчышча на працягу 5,2 км перад вусцем каналізаванае.
Каля ракі вёскі Малыя Ульянавічы, Дольдзева, Прыветак.
Зноскі
- ↑ Ліст карты N-35-47. Выданне 1991 года. Стан мясцовасці на 1987 год. (руск.)
- ↑ Блакітная 1994.
- ↑ Агульная характарыстыка рачной сеткі Віцебскай вобласці / Даведнік «Водныя аб’екты Рэспублікі Беларусь» (руск.)
Літаратура[правіць | правіць зыходнік]
- Раго́жыца // Блакітная кніга Беларусі : Энцыклапедыя / рэдкал.: Н. А. Дзісько і інш. — Мн.: БелЭн, 1994. — С. 305. — 415 с. — 10 000 экз. — ISBN 5-85700-133-1.