Рака Кець
З пляцоўкі Вікіпедыя
| Кець | |
 |
|
| Выток | Об-Енісейскі водападзел |
| 56°47′09″ пн. ш. 92°29′24″ у. д.HGЯO | |
| Вышыня вытоку | вышэй 331,9 м |
| Вусце | рака Об |
| · Месцазнаходжанне | с. Нарым |
| 58°53′56″ пн. ш. 81°33′30″ у. д.HGЯO | |
| Вышыня вусця | 48,5 м |
| Даўжыня | 1621 км |
| Расход вады | 560 м³/с |
| Вадазбор | 94200 км² |
| Басейн | Паўночнага Ледавітага акіяна |
| Размяшчэнне | |
|---|---|
| Краіна | Расія |
| Рэгіён | Краснаярскі край, Томская вобласць |
 |
|
  Выток
Вусце
Рака Кець (Расія)
|
|
Кець (селькуп.: Ӄыыт) (у вярхоўях - Вялікая Кець) — рака ў Сібіры, правы прыток Обі.
Геаграфія[правіць | правіць зыходнік]
Даўжыня - 1621 км, плошча басейна - 94,2 тыс. км ². Бярэ пачатак з балот Об-Енісейскага водападзелу. Працякае па Заходне-Сібірскай раўніне, па тэрыторыях Краснаярскага краю і Томскай вобласці. Да ўпадзення ракі Арлоўкі вельмі звілістая, ніжэй разбіваецца на шматлікія пратокі, якія маюць шмат перакатаў і ў нізкую ваду нярэдка перасыхаюць. У Об Кець ўпадае двума рукавамі - Тагурскім (ніжэй горада Калпашова) і Нарымскім, бягучых ўздоўж Обі да Нарыма.
Разводдзе з мая па жнівень. Замярзае ў канцы кастрычніка - пачатку лістапада, ледастаў ў канцы красавіка - пачатку мая.
Літаратура[правіць | правіць зыходнік]
- Кець // БЭ ў 18 тамах., Т.8. Мн., 1999, С.242
