Рыгор Канстанцінавіч Арджанікідзэ
| Рыгор Канстанцінавіч Арджанікідзэ | |
 | |
| Партыя: | |
|---|---|
| Дзейнасць: | палітык, металург, рэвалюцыянер |
| Член у: | |
| Нараджэнне: | 12 (24) кастрычніка 1886 |
| Смерць: | 18 лютага 1937[1][2] (50 гадоў) |
| Пахаванне: | |
| Узнагароды: |
   |
Рыгор Канстанцінавіч Арджанікідзэ (груз. გრიგოლ ორჯონიკიძე; Сярго; 24 кастрычніка 1886, сяло Гарэша, Грузія — 18 лютага 1937) — партыйны і дзяржаўны дзеяч СССР.
Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]
За рэвалюцыйную дзейнасць неаднаразова быў аршытаваны царскім урадам. У 1917 годзе член выканкама Петраградскага Савета і Петраградскага камітэта РСДРП(б), адзін з кіраўнікоў Кастрычніцкага ўзброеннага паўстання. Наведваў Беларусь як прадстаўнік ЦК РСДРП(б) у 1917 годзе і як член Рэўваенсавета 16-й арміі Заходняга фронту ў 1919 годзе. З 1920 года старшыня Каўказскага бюро ЦК і сакратар Закаўказскага крайкама РКП(б). З 1926 года старшыня ЦК ВКП(б), наркам Рабоча-сялянскай інспекцыі, намеснік старшыні СНК і Савета Працы і Абароны СССР. З 1930 года старшыня ВСНГ, з 1932 года наркам цяжкай прамысловасці СССР. З 1930 года член Палітбюро ЦК ВКП(б). Скончыў жыццё самагубствам.
Зноскі
- ↑ 1,0 1,1 Орджоникидзе Григорий Константинович // Большая советская энциклопедия: [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохоров — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969. Праверана 28 верасня 2015.
- ↑ Grigory Konstantinovich Ordzhonikidze // Encyclopædia Britannica Праверана 9 кастрычніка 2017.
Літаратура[правіць | правіць зыходнік]
- Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 1: А — Аршын / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн.: БелЭн, 1996. ISBN 985-11-0036-6.
|
