Сайман Кузнец

Сайман Кузнец
англ.: Simon S. Kuznets
Дата нараджэння	30 красавіка 1901(1901-04-30)
Месца нараджэння	Пінск, Пінскі павет, Мінская губерня, Расійская імперыя
Дата смерці	8 ліпеня 1985(1985-07-08) (84 гады)
Месца смерці	Кембрыдж, Масачусетс, ЗША
Грамадзянства	ЗША  Расійская імперыя
Род дзейнасці	эканаміст, статыстык
Месца працы	Гарвардскі ўніверсітэт Універсітэт Джонса Хопкінса Пенсільванскі ўніверсітэт
Альма-матар	Пінскае рэальнае вучылішча Калумбійскі ўніверсітэт Харкаўскі нацыянальны ўніверсітэт імя В. Н. Каразіна
Навуковы кіраўнік	Wesley Clair Mitchell[d]
Член у	Шведская каралеўская акадэмія навук Амерыканская акадэмія мастацтваў і навук[d] Амерыканскае філасофскае таварыства[d] Амерыканская асацыяцыя садзейнічання развіццю навукі
Узнагароды і прэміі	Нобелеўская прэмія па эканоміцы (1971) Distinguished Fellow of the American Economic Association[d] Fellow of the Econometric Society[d] Fellow of the American Statistical Association[d]
Сайман Кузнец на Вікісховішчы

Сайман Сміт Кузнец (анг. Simon Smith Kuznets; пры нараджэнні Сямён Абрамавіч Кузнец; 30 красавіка 1901, Пінск — 8 ліпеня 1985, Кембрыдж, Масачусетс) — амерыканскі эканаміст і статыстык; адзін з заснавальнікаў эмпірычнай эканомікі і колькаснай эканамічнай гісторыі. Доктар філасофіі (1926). Член Нацыянальнай АН ЗША (1972).

Біяграфія

Нарадзіўся ў яўрэйскай сям’і ў Пінску, дзе меркавана навучаўся ў гарадскім рэальным вучылішчы, пасля чаго сям’я пераехала ў Роўна, а ў 1915 годзе, у сувязі з высяленнем яўрэяў з прыфрантавой зоны, у Харкаў. Тут Кузнец вучыўся ў 2-м рэальным вучылішчы (26 кастрычніка 1915 — 16 мая 1917 г.) і ў Харкаўскім камерцыйным інстытуце.

3 1922 у ЗША. Скончыў Калумбійскі ўніверсітэт (1924). У 1927—60 у Нацыянальным бюро эканамічных даследаванняў. Адначасова прафесар універсітэтаў штата Пенсільванія (1930—54), Дж. Гопкінса (1954—60), Гарвардскага (1960—71). У 1949—68 старшыня камітэта па эканамічным росце пры ўрадзе ЗША, адначасова ў 1950—60-я г. эканамічны саветнік урадаў Кітая, Японіі, Індыі, Тайваня і Ізраіля. У 1949 прэзідэнт Амерыканскай статыстычнай, у 1954 — Амерыканскай эканамічнай асацыяцый.

Навуковыя працы і даследаванні ў галіне эканаметрыі, эканамічнай статыстыкі і гісторыі і інш. Даў першыя афіцыйныя ацэнкі нацыянальнага даходу ЗША (1932—34), зрабіў вызначальны ўклад у распрацоўку методыкі падліку валавога нацыянальнага прадукту. Адкрыў 20-гадовы перыяд ваганняў хуткага і павольнага эканамічнага росту (цыкл Кузнеца, 1930), залежнасць паміж няроўнасцю даходаў і эканамічным ростам краін, якія развіваюцца (крывая Кузнеца, 1955). Адным з першых раскрыў ролю капіталаўкладанняў у чалавечы фактар як аснову сучаснага эканамічнага росту (1966). Асноўныя працы «Капітал у амерыканскай эканоміцы» (1961), «Сучасны эканамічны рост» (1966), «Эканамічны рост нацый» (1971), «Рост і структурныя змены» (1979), «Эканамічнае развіццё, сям’я і размеркаванне даходаў» (выд. 1989).

Лаўрэат Нобелеўскай прэміі па эканоміцы (1971) «за эмпірычнае абгрунтаванае тлумачэнне эканамічнага росту, якое прывяло да новага, больш глыбокага разумення эканамічнай і сацыяльнай структуры і працэсу развіцця ў цэлым».