Смяшарыкі

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Смяшарыкі
Смешарики
Тып animated television series[d]
Жанр дзіцячы фільм[d], сатыра, камедыйны тэлесерыял[d], камедыя, сямейны фільм і драма
Рэжысёр
Прадзюсар
Стваральнік Анатоль Валянцінавіч Прохараў[d], Салават Мулаханавіч Шайхінураў[d], Ігар Міхайлавіч Шаўчук[d] і Ілья Аляксандравіч Папоў[d]
Сцэнарыст
Кампазітар
Студыя Пецярбург[d] і Мастер-фильм[d]
Краіна
Тэлеканал СТС, Расія-1, Культура, Домашний[d], YouTube, Карусель, Першы канал, Мульт[d], Пятница![d], 360°[d], СТС Kids[d], Дождь[d], Мір[d], КиноПоиск, 31 канал[d], Інтэр, ТЕТ, К2[d] і Піксель TV[d]
Трансляцыя з 17 мая 2004
…3 2 1 ← Смяшарыкі. Пачатак[d]
…5 6 7 → Смяшарыкі. Новыя прыгоды[d], Смяшарыкі. Азбукі[d], Смяшарыкі. Пін-Код[d], Смяшарыкі. Легенда пра залатога дракона[d] і Смяшарыкі. Дэжавю[d]
IMDb ID 0853174
Афіцыйны сайт

Смяшарыкі (руск.: Смешарики) — расійскі мультыплікацыйны, камедыйны і сатырычны серыял, арыентаваны на агульную аўдыторыю. Створаны ў рамках адукацыйнага праекта «Свет без гвалту» і вырабляецца пры падтрымцы Міністэрства культуры Расіі[1]. З 2004 па 2012 гады выпускаліся класічныя (кананічныя) серыі варыянту з двухмернай выявай.

Першыя сезоны і серыі даступныя на «YouTube»[2][3].

Спіс персанажаў[правіць | правіць зыходнік]

Асноўныя[правіць | правіць зыходнік]

Імя героя Узрост і пол Жывёла Акцёр
Крош хлопчык, юнак трус Антон Вінаградаў
Ёжык хлопчык, юнак вожык Антон Вінаградаў (з 1 па 13 серыю),
Уладзімір Поснікаў (з 14 серыі)
Бараш хлопчык, юнак баран Вадзім Бачаноў
Нюша дзяўчынка, дзяўчына свіння Святлана Пісьмічэнка
Кар-Карыч (Карыч) мужчына варона Сяргей Мардар
Ласяш мужчына лось Міхаіл Чарняк
Савуння жанчына сава Сяргей Мардар
Пін мужчына пінгвін (нацыянальнасць: немец) Міхаіл Чарняк
Капатыч мужчына мядзведзь Міхаіл Чарняк

Гісторыя стварэння[правіць | правіць зыходнік]

Ідэя[правіць | правіць зыходнік]

У 2001 годзе мастак-пастаноўшчык Салават Шайхінураў[ru], супрацоўнік фірмы «Fun Game», якая займаецца распрацоўкай настольных гульняў, атрымаў заказ на прапрацоўку канцэпцыі ўпакоўкі шакаладных цукерак круглай формы — правобразу будучых персанажаў[4]. У 2002 годзе[К 1], прапрацаваўшы ў агульных рысах некалькі персанажаў, Шайхінураў разам з дызайнерам Іллёй Паповым[ru], па парадзе Канстанціна Бронзіта[ru][6], звярнуліся да заснавальніка анімацыйнай студыі «Пілот[ru]» Анатоля Прохарава[ru][7]. Каля двух гадоў пайшло на тое, каб вызначыцца з мастацкай ідэалогіяй праекту і стратэгіяй яго прасоўвання, характарамі і дызайнам персанажаў[8]. У 2003 годзе пасля дапрацоўкі праект быў прыняты да рэалізацыі, а ў сакавіку зарэгістравана ТАА «Смешарики», заснавальнікамі якога сталі Папоў, Прохараў і Шайхінураў[9]. Папоў адзначаў, што «з самага пачатку праект разглядаўся выключна як камерцыйны: нам нецікавая была артхаусная ніша, мы не арыентаваліся на фестывалі. Ідэя складалася ў тым, каб стварыць прадукт, які можна, што называецца, прадаць, арыентаваны на канчатковых спажыўцоў. У нашым выпадку — на дзяцей: гэтую аўдыторыю мы нядрэнна ведалі. Тым больш што ніша дзіцячай анімацыі была тады практычна пустая»[8].

Распрацоўка сусвету[правіць | правіць зыходнік]

«Паступова мы прыйшлі і да таго, што гэта будзе разнажанравы серыял. У той ці іншай ступені ён заўсёды камедыйны, але ёсць серыі-меладрамы, прыгоды, байкі, лірычныя і фантастычныя гісторыі, дзіцячы трылер і г.д.»[8]

Ілля Папоў

Выбар персанажаў заняў паўгады, выбіралі з жывёл сярэдняй паласы Расіі[ru]. «Там не павінна быць катоў, сабак і мышэй. Бо гэта самыя папулярныя жывёлы ў мультыплікацыі», — тлумачыў Анатоль Прохараў у інтэрв’ю газеце «Аргументы и факты[ru]»[10]. Распрацоўка дызайнаў і характараў персанажаў заняла паўтара гады[11], на гэтай стадыі праект уключаў у сябе каля 20 персанажаў, якіх называлі «ласунамі» (руск.: сластёны)[12]. Аднак у выніковым варыянце засталося толькі дзевяць герояў, названых «смяшарыкамі»[8]. Смяшарыкі — стылізаваныя персанажы шарападобнай формы, назва для якіх было прыдумана спалучэннем двух слоў — «смешныя» і «шарыкі». На думку аўтараў, шарападобная форма персанажаў надавала ім добразычлівасці, а дзеці маглі лёгка іх маляваць[13].

Калі ідэя серыяла толькі складалася, каманда адмовілася ад традыцыйнай «арыстоцелеўскай» фабулы, заснаванай на супрацьстаянні пратаганіста[en] і антаганіста[en]: сярод персанажаў няма адмоўных герояў[5]. Сюжэты грунтуюцца на бесканфліктных стасунках і пошуку канструктыўных рашэнняў у нестандартных сітуацыях[14][15].

Прыпыненне і аднаўленне паказу[правіць | правіць зыходнік]

Паказ серыяла прыпыніўся ў 2012 годзе. Пазней, у інтэрв’ю для інфармацыйнага агенцтва «РИА Новости», прадзюсар серыяла Юлія Нікалаева адзначыла, што «перапынак быў узяты, напэўна, таму, што каманда крыху стамілася ад такой колькасці вырабленага кантэнту»[16]. У лістападзе 2019 года газета «Коммерсантъ» паведаміла, што кампанія «Яндэкс» прафінансуе вытворчасць пятага сезона, уклаўшы ў яго 100 мільёнаў рублёў; кошт усяго сезона ацэньваўся ў 130 мільёнаў рублёў. Бюджэт аднаго эпізода мусіў складаць каля 2,5 мільёнаў рублёў (40 тыс. долараў на 2019 год). Паказ меўся адбыцца спачатку на сэрвісах «КиноПоиск HD» і «Яндекс.Эфир[ru]», а пасля — на адным з расійскіх тэлеканалаў. Таксама было ўказана, што «Яндэкс» атрымае правы на эксклюзіўны паказ іншага кантэнту ГК «Рики[ru]», уключаючы новы сезон «Малышарыкаў», спін-офа асноўнага серыяла[17][18][19]. Прэм’ера новага сезона «Смяшарыкаў» адбылася 18 мая 2020 года[20].

Спіс выпускаў з адрасамі на «YouTube»[правіць | правіць зыходнік]

2004 год[правіць | правіць зыходнік]

2005 год[правіць | правіць зыходнік]

2006 год[правіць | правіць зыходнік]

2007 год[правіць | правіць зыходнік]

2008 год[правіць | правіць зыходнік]

2009 год[правіць | правіць зыходнік]

2010 год[правіць | правіць зыходнік]

2011 год[правіць | правіць зыходнік]

2012, 2015 год[правіць | правіць зыходнік]

Каментарыі[правіць | правіць зыходнік]

  1. Па іншых даных — у 2001 годзе[5].

Зноскі

  1. Онлайн конференция на тему «„Смешарики“: секреты создания героев», на сайте www.aif.ru
  2. «Смешарики». «YouTube»: «TVSmeshariki».
  3. «Смешарики». «YouTube» playlists: «TVSmeshariki».
  4. Лениза Яфизова. Умер 72-летний создатель мультфильма «Смешарики» Анатолий Прохоров (руск.). Вокруг ТВ[ru] (30 жніўня 2020). Архівавана з першакрыніцы 16 жніўня 2022. Праверана 16 жніўня 2022.
  5. а б Дина Годер[ru]. Пастельная кислотность (руск.). Полит.ру[ru] (19 лютага 2006). Архівавана з першакрыніцы 18 лістапада 2013. Праверана 19 лістапада 2022.
  6. Мария Терещенко. Как Смешарики покорили Землю и вышли в космос (руск.). КиноПоиск (18 мая 2020). Архівавана з першакрыніцы 19 мая 2020. Праверана 25 лістапада 2022.
  7. Алексей Ионов. «Смешарики»: как мультфильм про круглых зверей стал международным брендом (руск.). DTF[ru] (19 мая 2020). Архівавана з першакрыніцы 19 мая 2020. Праверана 16 мая 2022.
  8. а б в г Биргер 2006, с. 17.
  9. Михаил Хомич, Юрий Митин. История успеха "Смешариков" (руск.). Коммерсантъ (21 сакавіка 2011). Архівавана з першакрыніцы 21 лістапада 2011. Праверана 17 мая 2022.
  10. Ирина Тагирова. Анатолий Прохоров, худрук «Смешариков»: «Президент смотрит наши мультики» (руск.). Аргументы и факты[ru] (27 ліпеня 2009). Архівавана з першакрыніцы 22 студзеня 2017. Праверана 19 лістапада 2022.
  11. «„Смешарики“ станут классикой российской анимации. Мало того, они станут классикой российского детства», — говорил создатель мультсериала в 2007 году и объяснял почему(руск.) // Фома[ru] : часопіс. — М.: Фома Центр, 07-2007. — В. 51. — № 7. — ISSN 1813-899-3.
  12. Валерий Полевиков. Секреты «Смешариков»: почему они круглые, какие герои вырезаны, какая философия заложена в идею сериала (руск.). Гол.ру (18 сакавіка 2022). Архівавана з першакрыніцы 19 сакавіка 2022. Праверана 18 мая 2022.
  13. Гладких, Старов 2009, с. 150.
  14. Владимир Хозиков По-шаровая стратегия(руск.) // Интербизнес : часопіс. — 03-2007. — С. 38. Архівавана з першакрыніцы 26 чэрвеня 2008.
  15. Толерантность.Ру (руск.). Известия[ru] (4 лютага 2004). Архівавана з першакрыніцы 17 мая 2022. Праверана 19 лістапада 2022.
  16. Екатерина Сошникова. Юлия Николаева: "Смешарики" популярны из-за заложенных двойных смыслов (руск.). РИА Новости (30 чэрвеня 2020). Архівавана з першакрыніцы 3 ліпеня 2020. Праверана 15 жніўня 2022.
  17. Валерия Лебедева «Смешарики» прикатились к «Яндексу»(руск.) // Коммерсантъ : газета. — М.: Коммерсантъ[ru], 22-11-2019. — № 215. — С. 7. — ISSN 1563-6380.
  18. Пётр Кибер. Петербургская студия получит 130 миллионов на перезапуск «Смешариков» (руск.). Комсомольская правда (22 лістапада 2019). Архівавана з першакрыніцы 22 лістапада 2019. Праверана 9 чэрвеня 2022.
  19. «Яндекс» профинансирует перезапуск мультсериала «Смешарики» (руск.). Ведомости[ru] (22 лістапада 2019). Архівавана з першакрыніцы 12 снежня 2019. Праверана 9 чэрвеня 2022.
  20. Новый сезон "Смешариков" выйдет 18 мая (руск.). РИА Новости (21 красавіка 2020). Архівавана з першакрыніцы 21 красавіка 2020. Праверана 17 мая 2022.

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]