Спаса-Праабражэнская царква (Новая Мыш)

Спаса-Праабражэнская царква
	Славутасць
Спаса-Праабражэнская царква
	53°08′15″ пн. ш. 25°54′28″ у. д.HGЯO
Краіна	Беларусь
Вёска	Новая Мыш
Канфесія	БПЦ
Епархія	Пінская і Лунінецкая епархія
Архітэктурны стыль	псеўдарускі стыль
Дата пабудовы	1859 год
Матэрыял	драўніна
	Медыяфайлы на Вікісховішчы

Спаса-Праабражэнская царква — праваслаўны храм, пабудаваны на ўрадавыя сродкі ў 1859 годзе на цэнтральнай плошчы вёскі Новая Мыш Баранавіцкага раёна. Абнесены драўлянай агароджай з трохпралётнымі арачнымі брамамі і старымі пасадкамі ліпы.

Архітэктура[правіць | правіць зыходнік]

Царква адносіцца да тыпу цэнтрычных крыжова-купальных храмаў; зрублена на высокім мураваным цокалі. Чатырохсхільны дах над асноўным кубападобным аб’ёмам завершаны пяццю васьміграннымі двух’яруснымі барабанамі з шатровымі вярхамі, увянчанымі цыбулепадобнымі купаламі. Грані барабанаў аформлены кілепадобнымі шчытамі. У адным з купальных барабанаў створана званічка з 4 званамі. Бакавыя прыдзелы завершаны двухграннымі шчытамі і прарэзаны здвоенымі аконнымі праёмамі з каляровымі вітражамі. Гарызантальна ашаляваныя фасады акаймаваны шырокімі вуглавымі лапаткамі і вялізным карнізам, прарэзаны высокімі прамавугольнымі аконнымі праёмамі ў разных ліштвах з мудрагелістым арнаментальным завяршэннем. Галоўны ўваход з заходняга боку адзначаны высокім цвінтаром з лесвічным каскадам і прытворам з паўвальмавым дахам і макаўкай на вільчыку.

Інтэр’ер[правіць | правіць зыходнік]

У інтэр’еры дамінуе цэнтральная прастора малітоўнай залы, у якую адкрываецца светлавы васьмігранны барабан, падтрыманы магутнымі рыгелямі і чатырма крыжовымі ў сячэнні ўстоямі. Бакавыя прыдзелы, апсіда і прытвор адкрываюцца ў асноўны аб’ём шырокімі праёмамі са скошанымі верхнімі вугламі. У дэкоры інтэр’ера выкарыстаны прамавугольныя і фігурныя філёнгі ў фрызавай частцы. Апсіда вылучана выкананым у дрэве ў 2-й палове XIX ст. аднаярусным іканастасам з цэнтральным кілепадобным франтонам. Абразы: «Спас Пантакратар» і «Маці Божая з дзіцем» (канец 18 ст.), «Святы Аляксандр Неўскі» (19 ст.).

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

Памяць: Гіст.-дакум. хроніка горада Баранавічы і Баранавіцкага раёна // Г. К. Кісялёў (галоўны рэдактар), Р. Б. Венцэль, М. К. Дзёмін і інш. (рэдкал.), М. І. Бернат (укладальнік). — Мн.: БЕЛТА, 2000. — 736 с.: іл. — ISBN 985-6302-28-5. — С. 645—646.
Праваслаўныя храмы Беларусі : энцыклапедычны даведнік / А. М. Кулагін; маст.: З. Э. Герасімовіч, У. П. Свентахоўскі. — Мінск: Беларуская Энцыклапедыя, 2007. — 653 с. — 2 000 экз. — ISBN 978-985-11-0389-4.