Станіслаў Станіслававіч Давойна
Станіслаў Давойна | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||
| |||||||
|
|||||||
Папярэднік | Ян Юр’евіч Глябовіч | ||||||
Пераемнік | Мікалай Дарагастайскі | ||||||
|
|||||||
Нараджэнне | |||||||
Смерць | 1573 | ||||||
Род | Давойны | ||||||
Бацька | Станіслаў Іванавіч Давойна | ||||||
Маці | Соф’я з Неміровічаў[d][1] | ||||||
Жонка |
1) Петранеля Радзівіл 2) Дарота Касцевіч 3) Барбара Саламярэцкая |
||||||
Дзеці | няма | ||||||
Веравызнанне | Каталіцкая Царква[2] |
Станіслаў Давойна (? — 1573) — дзяржаўны і ваенны дзеяч Вялікага Княства Літоўскага. Ваявода полацкі (з 1542)
Біяграфія
[правіць | правіць зыходнік]У маладосці служыў пры кіеўскім ваяводзе Андрэю Неміровічу, удзельнічаў у барацьбе з татарамі і маскоўскім войскам. У 1528 стаў каморнікам каралевы Боны, у 1530 — каралеўскім дваранінам. Ад Неміровіча атрымаў зямельныя ўладанні, пабагацеў і ў 1539 выстаўляў са сваіх зямель 96 узброеных коннікаў.
24 мая 1542 прызначаны на пасаду полацкага ваяводы. Старанна выконваў ваяводскія абавязкі, сачыў за абараназдольнасцю полацкіх умацаванняў, пабудаваў новы паркан за Вялікім і Запалоцкім пасадамі, павялічыў конную службу Полацкага замка, клапаціўся аб гаспадарчым развіцці Полацкай зямлі, спрыяў пераходу заслужаных людзей у шляхецкае саслоўе. У 1555 узначальваў пасольства ВКЛ у Маскву, якое падоўжыла перамір'е паміж ВКЛ і Маскоўскай дзяржавай яшчэ на 2 гады.
Падчас Інфлянцкай вайны у студзені 1563 65-тысячнае маскоўскае войска на чале з Іванам IV падышло да Полацка і аблажыла яго. Давойна кіраваў 2-тыднёвай абаронай горада. У абаронцаў былі занадта малыя сілы, а Давойна да таго ж зрабіў некалькі тактычных памылак, таму, не атрымаўшы ніякай дапамогі, мусіў здаць Полацк маскоўскаму цару.
У якасці палоннага разам з жонкай Петранеляй Радзівіл, уладыкам Арсеніем і шляхтай высланы ў Маскву, дзе жонка памерла. Вярнуўся ў ліпені 1567 дзякуючы намаганням вялікага князя Жыгімонта Аўгуста. Астатнія гады жыцця быў пасіўны, функцыі ваяводы выконваў намінальна. Удзельнічаў у працы Люблінскага сойма 1569.
Сям'я
[правіць | правіць зыходнік]Паходзіў з роду Давойнаў, сын мерацкага старосты Станіслава Давойны.
У 1552 Ганна Сапега, удава Яна Неміровіча, абвясціла аб тым, што ўсынаўляе Станіслава Давойну, што дазволіла апошняму атрымаць у спадчыну Лунінец[3].
Быў тройчы жанаты. Першая жонка Петранеля Радзівіл, дачка Яна Радзівіла, памерла ў маскоўскім палоне. У 1568 ажаніўся з Даротай, дачкой Вацлава Касцевіча і ўдавой Яраслава Галоўчынскага. Пасля яе смерці ажаніўся ў 1572 з Барбарай Саламярэцкай, удавой Канстанціна Хадкевіча. Дзяцей не пакінуў.
Зноскі
- ↑ Jaszczołt T. Ród Niemiry z Wsielubia. Niemirowiczowie i Szczytowie herbu Jastrzębiec do połowy XVI wieku // Unia w Horodle na tle stosunków polsko-litewskich: 600 lat unii horodelskiej ― od Krewa do Zaręczenia wzajemnego Obojga Narodów / пад рэд. S. Górzyński — Warszawa: DiG, 2015. — С. 236. — 312 с. — ISBN 978-83-7181-836-3
- ↑ Сліж Н. Сямейныя адносіны і шлюбныя стратэгіі Саламярэцкіх у 16 – першай палове 17 ст. // Гістарычны альманах — 2005. — вып. 11. — С. 100.
- ↑ Памяць: Гіст.-дакум. хроніка Лунінецкага р-на (1995) — Персональный сайт белорусского историка Вячеслава Носевича
Літаратура
[правіць | правіць зыходнік]- Сагановіч Г. Давойна Станіслаў // Вялікае княства Літоўскае: Энцыклапедыя. У 3 т. / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў (гал. рэд.) і інш.; маст. З. Э. Герасімовіч. — Мн.: Беларуская Энцыклапедыя, 2005. — Т. 1: Абаленскі — Кадэнцыя. — С. 566. — 688 с. — ISBN 985-11-0314-4 (т. 1), ISBN 985-11-0315-2.