Стафілакокі

Стафілакокі
Стафілакок залацісты (Staphylococcus aureus)
Навуковая класіфікацыя
Дамен:  Бактэрыі Тып:  Фірмікуты Клас:  Бацылы Парадак:  Bacillales Сямейства:  Staphylococcaceae Род:  Стафілакок
Міжнародная навуковая назва
Staphylococcus Rosenbach, 1884
Сістэматыка на Віківідах Выявы на Вікісховішчы ITIS   359 NCBI   1279 EOL   83232

Стафілако́кі (Staphylococcus) — род бактэрый сямейства Micrococcaceae.

Апісанне

Прадстаўнікі гэтага роду — нерухомыя сферычныя клеткі, дыяметр якіх складае ад 0,6 да 1,2 мкм. Клеткі сферычнай формы. Спор не ўтвараюць. Грамстаноўчыя (афарбоўваюцца ў сіні колер).

Стафілакокі — факультатыўныя анаэробы. Хемаарганатрофы. Здольныя да ўтварэння таксічных рэчываў.

Размнажаюцца дзяленнем у розных плоскасцях. Для прадстаўнікоў роду характэрна размяшчэнне мікробных клетак скопішчамі, «вінаграднымі гронкамі» ў чыстай культуры, могуць таксама размяшчацца паасобку або парамі.

Устойлівыя да фізічных і хімічных фактараў.

Значэнне

У склад гэтага роду ўваходзяць патагенныя і ўмоўна-патагенныя для чалавека віды, якія каланізуюць насаглотку, ратаглотку і скурныя пакровы. Могуць выклікаць запаленні (нагнаенне ран, абсцэсы, ангіны), харчовыя інтаксікацыі і інш.

Літаратура

• Адарчанка А. А. Стафілакокі // Энцыклапедыя прыроды Беларусі. У 5-і т. Т. 5. Стаўраструм — Яшчур / Рэдкал. І. П. Шамякін (гал. рэд.) і інш. — Мн.: БелСЭ імя Петруся Броўкі, 1986. — 583 с., іл. — 10 000 экз.
• Ерашоў А. І. Стафілако́кі // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 15: Следавікі — Трыо / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2002. — Т. 15. — С. 181. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0251-2 (т. 15).
• Биологический энциклопедический словарь (руск.) / Гл. ред. М. С. Гиляров; Редкол.: А. А. Баев, Г. Г. Винберг, Г. А. Заварзин и др. — М.: Сов. энциклопедия, 1986. — 831 с. — 100 000 экз.

• Стафилококки // Большая советская энциклопедия : ([в 30 т.]) / гл. ред. А. М. Прохоров. — 3-е изд.. — М. : Советская энциклопедия, 1969—1978. (руск.)