Стаўбцоўскае партызанскае злучэнне

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Стаўбцоўскае партызанскае злучэнне
Гады існавання 1943—1944
Краіна  СССР
 Беларуская ССР
Падпарадкаванне Беларускі штаб партызанскага руху
Уваходзіць у Савецкі партызанскі рух у Беларусі
Тып партызаны
Функцыя змаганне з акупантамі
Колькасць 3550 партызан (1944)
Дыслакацыя Стаўбцоўскі, Гарадзішчанскі, Дзяржынскі, Карэліцкі, Мірскі, Навамышскі раёны
Войны Другая сусветная вайна
Вялікая Айчынная вайна
Удзел у
Камандзіры
Вядомыя камандзіры Уладзімір Зянонавіч Царук

Стаўбцоўскае партызанскае злучэнне — было створана ў кастрычніку 1943 года. Дзейнічала на тэрыторыі Стаўбцоўскага, Гарадзішчанскага, Дзяржынскага, Карэліцкага, Мірскага, Навамышскага раёнаў. Камандзір — член баранавіцкага падпольнага камітэта КП(б)Б Уладзімір Зянонавіч Царук. Уваходзіла ў склад Баранавіцкага партызанскага злучэння. На час злучэння з Чырвонай Арміяй (6—11 ліпеня 1944 года) налічвала 3550 партызан. Камандзіру злучэння Уладзіміру Зянонавічу Царуку прысвоена званне Героя Савецкага Саюза.

Склад[правіць | правіць зыходнік]

Злучэнне яднала шэсць брыгад:

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]