Стэфан Ураш III
Jump to navigation
Jump to search
| Стэфан Ураш III сербск.: Стефан Урош III Дечански Немањић | |
 | |
| Дзейнасць | суверэн |
|---|---|
| Веравызнанне | Сербская праваслаўная царква |
| Нараджэнне | каля 1276[1]
|
| Смерць | 11 лістапада 1331 |
| Пахаванне | |
| Дынастыя | Род Няманічаў |
| Бацька | Стэфан Ураш II Мілуцін[d] |
| Маці | Ana Terter[d] |
| Жонка | Марыя Палеолаг[d] і Тэадора Смілец Балгарская[d] |
| Дзеці | Феадора Неманіч[d], Сімяон Сініша Няманіч, Алена Неманіч Шубіч[d] і Стэфан Душан |
| Ваенная служба | |
| Бітвы | |
| Аўтограф | 
|
Стэфан Ураш III Дзечанскі, (каля 1285 — 11 лістапада 1331) — кароль Сербіі з 1321 да 8 верасня 1331.
Жыццё[правіць | правіць зыходнік]
Сын караля Стэфана Ураша II і Ганны Балгарскай. Яшчэ юнаком, ён быў адданы яго бацькам, як закладнік да хана Нагая — кіраўніка Залатой Арды, па вяртанню атрымаў пасаду кіраўніка Чарнагорыі.
У 1314 за мяцеж, бацька пасылае яго ў Канстанцінопаль, каб яго там асляпілі. Аднак Стэфан III ніколі не быў аслеплены, але быў павінен насіць чорны бандаж паверх вачэй. У 1320 вяртаецца ў Сербію, і пачынае барацьбу за сталец, у якой выходзіць пераможцам. Каранаваны ў 1321.
Хоць дзеянні Стэфана былі часта далёкія ад святых, Сербская праваслаўная царква кананізавала яго, яго дзень — 24 лістапада.
Зноскі
| Папярэднік: Стэфан Ураш II |
Кароль Сербіі 1321–1331 |
Пераемнік: Стэфан Душан |
|
