Сяргей Іосіфавіч Юткевіч

З пляцоўкі Вікіпедыя
Jump to navigation Jump to search
Сяргей Юткевіч
руск.: Сергей Иосифович Юткевич
Bundesarchiv Bild 183-73766-0076, Aue, II. FDGB-Arbeiterfestspiele, Filmforum, Jutkewitsch.jpg
Імя пры нараджэнні Сяргей Іосіфавіч Юткевіч
Дата нараджэння 15 (28) снежня 1904[1][2]
Месца нараджэння
Дата смерці 24 красавіка 1985(1985-04-24)[4][5][6] (80 гадоў)
Месца смерці
Месца пахавання
Грамадзянства Сцяг СССР СССР
Адукацыя
Месца працы
Прафесія кінарэжысёр, сцэнарыст, акцёр, рэжысёр, прафесар
Кар’ера 1925—1980
Кірунак сацыялістычны рэалізм
Прэміі
Дзяржаўная прэмія СССР Сталінская прэмія
Узнагароды
Герой Сацыялістычнай Працы  — 1974
Ордэн Леніна  — 1964 Ордэн Леніна  — 1967 Ордэн Леніна  — 1974 Ордэн Кастрычніцкай Рэвалюцыі
Ордэн Працоўнага Чырвонага Сцяга  — 1939 Ордэн Дружбы народаў  — 1984
Медаль «За доблесную працу ў Вялікай Айчыннай вайне 1941-1945 гг.»
Медаль «У памяць 800-годдзя Масквы»
Народны артыст СССР— 1962 Народны артыст РСФСР— 1957 Сталінская прэмія — 1941 Сталінская прэмія — 1947 Дзяржаўная прэмія СССР — 1967 Дзяржаўная прэмія СССР — 1983
IMDb ID 0951170
Commons-logo.svg Сяргей Юткевіч на ВікіСховішчы
У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Юткевіч.

Сяргей Іосіфавіч Юткевіч (15(28).12.1904, Пецярбург-23 красавіка 1985) — савецкі кінарэжысёр, тэатральны рэжысёр, сцэнарыст, акцёр, тэатральны педагог, прафесар, тэарэтык кінамастацтва, народны артыст СССР (1962), Герой Сацыялістычнай Працы (1974), доктар мастацтвазнаўства (1941).

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

У 1921-23 вучыўся ў Дзяржаўных вышэйшых рэжысёрскіх майстэрняў пад кіраўніцтвам В. Э. Меерхольда і ў Вышэйшых мастацка тэхнічных майстэрнях (ВХУТЕМАСа). Разам з Р. М. Козінцавым і Л.3. Траўбергам арганізаваў групу ФЭКС (Фабрыка эксцэнтрычнага акцёра), унеслі ў кінематограф рысы сумежных мастацтваў (цырка, эстрады). З 1925 працаваў ў кіно. Прызнанне рэжысёру прынёс фільм «Карункі» (1928). Значную ролю ў станаўленні паэтыкі кінематографа сыграў гукавы фільм Юткевіча «Залатыя горы» (1931). Фільм «Сустрэчны» (1932, сумесна з Ф. М. Эрмлера) пра лёсы людзей сучаснага завода стаў этапнай падзеяй у гісторыі савецкага кіно. У 1930 −50-х гг . Юткевічам былі створаны дакументальныя і мастацкія карціны: «Анкара — сэрца Турцыі» (1934), «Шахцёры» (1937), «Якаў Свердлаў» (1940), «Вызваленая Францыя» (1944), «Прывітанне, Масква!» (1946), «Пржэвальскі» (1952). Галоўны рэдактар ​​"Кінаслоўніка" (т. 1-2, 1966—1970).

Зноскі

  1. ↑ http://www.warheroes.ru/hero/hero.asp?Hero_id=10883
  2. ↑ http://wysotsky.com/0009/573.htm
  3. ↑ Юткевич Сергей Иосифович // Большая советская энциклопедия: [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохорова — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969. Праверана 28 верасня 2015.
  4. ↑ Sergej Jutkevič // (unspecified title) Праверана 9 кастрычніка 2017.
  5. ↑ Sergei Iossifowitsch Jutkewitsch // Brockhaus Enzyklopädie
  6. ↑ Sergej Jutkewitsch // Берлінская акадэмія мастацтваў — 1696.

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]

Сяргей Іосіфавіч Юткевіч на сайце «Героі краіны»

Узята з "https://be.wikipedia.org/w/index.php?title=Сяргей_Іосіфавіч_Юткевіч&oldid=3839947"