Сяргей Іосіфавіч Юткевіч

З пляцоўкі Вікіпедыя
Jump to navigation Jump to search
Сяргей Юткевіч
руск.: Сергей Иосифович Юткевич
Bundesarchiv Bild 183-73766-0076, Aue, II. FDGB-Arbeiterfestspiele, Filmforum, Jutkewitsch.jpg
Імя пры нараджэнні Сяргей Іосіфавіч Юткевіч
Дата нараджэння 15 (28) снежня 1904[1][2]
Месца нараджэння
Дата смерці 24 красавіка 1985(1985-04-24)[4][5][6] (80 гадоў)
Месца смерці
Месца пахавання
Грамадзянства Сцяг СССР СССР
Адукацыя
Месца працы
Прафесія кінарэжысёр, сцэнарыст, акцёр
Кар’ера 1925—1980
Кірунак сацыялістычны рэалізм
Прэміі
Дзяржаўная прэмія СССР Сталінская прэмія
Узнагароды
Герой Сацыялістычнай Працы  — 1974
Ордэн Леніна  — 1964 Ордэн Леніна  — 1967 Ордэн Леніна  — 1974 Ордэн Кастрычніцкай Рэвалюцыі
Ордэн Працоўнага Чырвонага Сцяга  — 1939 Ордэн Дружбы народаў  — 1984
Медаль «За доблесную працу ў Вялікай Айчыннай вайне 1941-1945 гг.»
Медаль «У памяць 800-годдзя Масквы»
Народны артыст СССР— 1962 Народны артыст РСФСР— 1957 Сталінская прэмія — 1941 Сталінская прэмія — 1947 Дзяржаўная прэмія СССР — 1967 Дзяржаўная прэмія СССР — 1983
IMDb nm0951170
Commons-logo.svg Сяргей Юткевіч на ВікіСховішчы
іншыя значэнні У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Юткевіч.

Сяргей Іосіфавіч Юткевіч (15(28).12.1904, Пецярбург-23 красавіка 1985) — савецкі кінарэжысёр, тэатральны рэжысёр, сцэнарыст, акцёр, тэатральны педагог, прафесар, тэарэтык кінамастацтва, народны артыст СССР (1962), Герой Сацыялістычнай Працы (1974), доктар мастацтвазнаўства (1941).

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

У 1921-23 вучыўся ў Дзяржаўных вышэйшых рэжысёрскіх майстэрняў пад кіраўніцтвам В. Э. Меерхольда і ў Вышэйшых мастацка тэхнічных майстэрнях (ВХУТЕМАСа). Разам з Г. М. Козінцавым і Л.3. Траўбергам арганізаваў групу ФЭКС (Фабрыка эксцэнтрычнага акцёра), унеслі ў кінематограф рысы сумежных мастацтваў (цырка, эстрады). З 1925 працаваў ў кіно. Прызнанне рэжысёру прынёс фільм «Карункі» (1928). Значную ролю ў станаўленні паэтыкі кінематографа сыграў гукавы фільм Юткевіча «Залатыя горы» (1931). Фільм «Сустрэчны» (1932, сумесна з Ф. М. Эрмлера) пра лёсы людзей сучаснага завода стаў этапнай падзеяй у гісторыі савецкага кіно. У 1930 −50-х гг . Юткевічам былі створаны дакументальныя і мастацкія карціны: «Анкара — сэрца Турцыі» (1934), «Шахцёры» (1937), «Якаў Свердлаў» (1940), «Вызваленая Францыя» (1944), «Прывітанне, Масква!» (1946), «Пржэвальскі» (1952). Галоўны рэдактар ​​"Кінаслоўніка" (т. 1-2, 1966—1970).

Зноскі

  1. ↑ http://www.warheroes.ru/hero/hero.asp?Hero_id=10883
  2. ↑ http://wysotsky.com/0009/573.htm
  3. ↑ Юткевич Сергей Иосифович // Большая советская энциклопедия: [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохорова — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969. Праверана 28 верасня 2015.
  4. ↑ Sergej Jutkevič // (unspecified title) Праверана 9 кастрычніка 2017.
  5. ↑ Sergei Iossifowitsch Jutkewitsch // Brockhaus Enzyklopädie
  6. ↑ Sergej Jutkewitsch // Берлінская акадэмія мастацтваў — 1696.

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]

Сяргей Іосіфавіч Юткевіч на сайце «Героі краіны»

Узята з "https://be.wikipedia.org/w/index.php?title=Сяргей_Іосіфавіч_Юткевіч&oldid=3461519"