Сяргей Аляксандравіч Ясенін
| Сяргей Аляксандравіч Ясенін | |
 |
|
| Асабістыя звесткі | |
|---|---|
| Дата нараджэння: |
21 верасня (3 кастрычніка) 1895[1][2][3] |
| Месца нараджэння: |
Канстанцінава[d], Разанскі павет[d], Разанская губерня[d], Расійская імперыя |
| Дата смерці: | |
| Месца смерці: | |
| Пахаванне: | |
| Грамадзянства: | |
| Жонка: | |
| Дзеці: | |
| Альма-матар: | |
| Літаратурная дзейнасць | |
| Род дзейнасці: | |
| Гады творчасці: | |
| Жанр: | |
| Мова твораў: | |
 Творы ў Вікікрыніцах |
|
 Выявы на Вікісховішчы |
|
.svg){kind=small}
Сяргей Аляксандравіч ЯСЕНІН (21 верасня (3 кастрычніка) 1895, сяло Канстанцінава, Разанская губерня — 28 снежня 1925, Ленінград) — рускі паэт, адзін з самых папулярных і вядомых рускіх паэтаў XX стагоддзя.
Біяграфічныя звесткі[правіць | правіць зыходнік]
Скончыў царкоўна-настаўніцкую школу ў Спас-Клепіках (1912). У 1912—15 працаваў канторшчыкам, карэктарам, вучыўся ў Народным універсітэце імя А. Шаняўскага ў Маскве, удзельнічаў у Сурыкаўскім літаратурна-музычным гуртку. Паводле афіцыйнай версіі скончыў жыццё самагубствам.
Быў жанаты з Айседорай Дункан.
Творчасць[правіць | правіць зыходнік]
Друкаваўся з 1914 (верш «Бяроза»). 3 першых зборнікаў «Радуніца» (1916), «Блакіт», «Ператварэнне», «Сельскі часаслоў» (усе 1918) выступіў як тонкі лірык, майстар глыбока псіхалагізаванага пейзажу, пясняр вясковай Русі, знаўца народнай мовы і народнай душы. У 1919—23 уваходзіў у групу імажыністаў. У кнізе «Масква кабацкая» (1924), паэмах «Кабыліныя караблі» (1920), «Чорны чалавек» (апубл. 1926) трагічнае светаадчуванне, душэўны неспакой. У паэмах «Балада пра дваццаць шэсць», кнізе «Русь Савецкая» (абедзве 1924) імкненне спасцігнуць паслярэвалюцыйную Расію. У паэме «Ганна Снегіна» (1925) рамантычнае каханне на фоне рэвалюцыйных падзей у роднай вёсцы. Пачуццём душэўнага прасвятлення, светлага кахання, шчырай любові да Радзімы прасякнуты цыкл вершаў «Персідскія матывы» (1925). Выразнымі рысамі паэзіі Сяргея Ясеніна з'яўляюцца персаніфікацыя прыродных з'яў, багатая палітра фарбаў з мноствам адценняў, надзвычайная меладычнасць.
Аўтар драматычных паэм «Пугачоў» (1922), «Краіна нягоднікаў» (1924—26), аповесці «Яр» (1916), апавяданняў «Каля Светлай Вады» (1916), «Бабыль і Дружок» (1917), нарыса пра ўражанні аб паездцы ў ЗША «Жалезны Міргарад» (1923), літаратурна-крытычных артыкулаў.
Бібліяграфія[правіць | правіць зыходнік]
- Собр. соч. Т. 1—6. М, 1977—80.
Беларускія пераклады[правіць | правіць зыходнік]
- Выбранае: Вершы і паэмы. Мн., 1976.
Зноскі
- ↑ 1,0 1,1 Марченко А. М. Есенин Сергей Александрович // Большая советская энциклопедия: [в 30 т.] / под ред. гл. ред. А. М. Прохоров — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1972. — Т. 9 : Евклид — Ибсен. — С. 99–100.
- ↑ (not translated to be) Есенин, Сергей Александрович // Краткая литературная энциклопедия — Масква: Great Russian Entsiklopedia, JSC. — Т. 2.
- ↑ Encyclopædia Britannica
- ↑ Нямецкая нацыянальная бібліятэка, Берлінская дзяржаўная бібліятэка, Баварская дзяржаўная бібліятэка і інш. Record #118638947 // общий нормативный контроль — 2012—2016.
|
