Сярэдняя Ахтуба

Сярэдняя Ахтуба
	Сцяг
Краіна	Расія
Суб’ект федэрацыі	Валгаградская вобласць
Муніцыпальны раён	Сярэднеахтубінскі раён[d]
Каардынаты	48°42′40″ пн. ш. 44°51′51″ у. д.HGЯO
Заснаваны	1668
Насельніцтва	▼14 241 чал. (2021);
Часавы пояс	UTC+04:00 і UTC+03:00
Паштовыя індэксы	404143
Код АКАТП	18251551000
	Медыяфайлы на Вікісховішчы

Сярэдняя Ахтуба (руск.: Сре́дняя А́хтуба) — пасёлак гарадскога тыпу (рабочы пасёлак) у Валгаградскай вобласці Расіі. Адміністрацыйны цэнтр Сярэднеахтубінскага раёна. У межах арганізацыі мясцовага самакіравання ўтварае муніцыпальнае ўтварэнне гарадское паселішча рабочы пасёлак Сярэдняя Ахтуба як адзіны населены пункт у яго складзе. Насельніцтва — 14 259 чалавек (2021).

Пасёлак размешчаны ля мяжы Волга-Ахтубінскай поймы і паўпустынных абласцей Прыкаспійскай нізіны, на левым беразе ракі Ахтуба, на вышыні 18 метраў вышэй за ўзровень сусветнага акіяна. Глебавае покрыва комплекснае: распаўсюджаны саланцы (аўтаморфныя) і каштанавыя саланцаватыя і саланчаковыя глебы, у Волга-Ахтубінскай пойме — поймавыя лугавыя глебы.

Па аўтамабільнай дарозе адлегласць да абласнога цэнтра горада Валгаграда — 31 км, да горада Волжскі — 14 км (да цэнтра горада). Праз пасёлак праходзіць рэгіянальная аўтадарога Астрахань — Волжскі — Энгельс — Самара.

Насельніцтва[правіць | правіць зыходнік]

Год	Колькасць
1974	10 800	^[2]
2017	14 477	^[3]
2018	14 467	^[4]
2021	14 241	^[1]

Зноскі[правіць | правіць зыходнік]

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

Сре́дняя А́хтуба // Т. 24А. Собаки — Струна. — М. : Советская энциклопедия, 1976. — С. 379. — (Большая советская энциклопедия : [в 30 т.] / гл. ред. А. М. Прохоров; 1969—1978). (руск.)

[_c8a1d59f2717fec8-1] а ^б Численность населения России, федеральных округов, субъектов Российской Федерации, городских округов, муниципальных районов, муниципальных округов, городских и сельских поселений, городских населенных пунктов, сельских населенных пунктов с населением 3000 человек и более. Итоги Всероссийской переписи населения 2020 года. На 1 октября 2021 года.

[_10ac52649fb08711-2] Большая советская энциклопедия: [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохоров — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969. — Т. 24, ч. 1.
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q5061737"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q17378135"></a>

[_e71efd1b053ca462-3] ttp://web.archive.org/web/20170731141731/http://www.gks.ru/free_doc/doc_2017/bul_dr/mun_obr2017.rar

[_b58ef8497511dca6-4] 26. Численность постоянного населения Российской Федерации по муниципальным образованиям на 1 января 2018 года — Federal State Statistics Service. Праверана 23 студзеня 2019.
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q2624680"></a>

[1]

[2]

[3]

[4]

Валгаградская вобласць
Раёны	Акцябрскі Альхоўскі Аляксееўскі Быкаўскі Гарадзішчанскі Данілаўскі Дубаўскі Жырнаўскі Ілаўлінскі Калачоўскі Камышынскі Катоўскі Кацельнікаўскі Кіквідзенскі Клецкі Кумылжанскі Ленінскі Міхайлаўскі Наваанінскі Нікалаеўскі Нованікалаеўскі Няхаеўскі Паласаўскі Руднянскі Светлаярскі Серафімовіцкі Сярэднеахтубінскі Старапалтаўскі Суравікінскі Урупінскі Фролаўскі Чарнышкаўскі Яланскі
Гарады	Валгаград Волжскі Дубоўка Жырнаўск Калач-на-Доне Камышын Кацельнікава Котава Краснаслабодск Ленінск Міхайлаўка Новаанінскі Нікалаеўск Паласаўка Пятроў Вал Серафімовіч Суравікіна Урупінск Фролава
Пгт	Акцябрскі Быкава Гарадзішча Данілаўка Ерзаўка Ілаўля Красны Яр Лінёва Мельзавод Мядзведзіцкі Нованікалаеўскі Новы Рагачык Рудня Светлы Яр Себрава Сярэдняя Ахтуба Чарнышкаўскі Ялань
Сёлы і станіцы — цэнтры раёнаў	Альхоўка Аляксееўская Клецкая Кумылжанская Няхаеўская Праабражэнская Старая Палтаўка