Уладзімір Васільевіч Дарохін

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
(Пасля перасылкі з У. Дарохін)
Уладзімір Васільевіч Дарохін
Асноўная інфармацыя
Дата нараджэння 1948
Месца нараджэння
Краіна
Альма-матар
Месца працы
Музычная дзейнасць
Педагог Ігар Лучанок
Прафесіі кампазітар, музычны педагог
Жанры акадэмічная музыка
Грамадская дзейнасць
Член у
Узнагароды
Заслужаны дзеяч мастацтваў Беларускай ССР

Уладзімір Васільевіч Дарохін (нар. 1 студзеня 1948, Слонім, СССР) — савецкі і беларускі кампазітар, музыкальны педагог, заслужаны дзеяч мастацтваў БССР (1988), сябра Беларускага саюза кампазітараў (1977), дацэнт (1991), прафесар кафедры кампазіцыі Беларускай дзяржаўнай акадэміі музыкі.

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

Нарадзіўся 1 студзеня 1948 года ў г. Слоніме Гродзенскай вобласці БССР у сям’і афіцэра.

Навучаўся іграць на фартэпіяна ў студыі гарнізоннага Дома афіцэраў, потым у ДМШ № 1 г. Мінска. Скончыў сярэднюю спецыяльную музычную школу пры Беларускай дзяржаўнай кансерваторыі па спецыяльнасцях фартэпіяна і тэорыя музыкі. Быў вучнем кампазітара І. Лучанка.

У 1968—1973 вучыўся на кампазітарскім аддзяленні Ленінградскай дзяржаўнай кансерваторыі ім. Н. А. Рымскага-Корсакова (клас кампазіцыі Ст. А. Успенскага), пасля чаго вярнуўся ў Мінск.

З’яўляецца сябрам Беларускага саюза кампазітараў з 1977 года, з 1980 старшыня Саюза кампазітараў Беларусі.

З канца 1980-х гадоў выкладаў у Беларускай акадэміі музыкі, дзе з 1989 года ўзначальваў кафедру інструментоўкі, аранжыроўкі і чытання партытур, а пасля 1997 года загадваў кафедрай кампазіцыі.

З 2013 г. прафесар кафедры кампазіцыі БДАМ.

Творчасць[правіць | правіць зыходнік]

Сярод творчых дасягненняў — Сімфонія № 2 для струннага квартэта і камернага аркестра (1979), што была апублікаваная выдавецтвам «Савецкі кампазітар» і запісаная фірмай «Мелодыя». Сюіта для камернага аркестра «Мемарыял» (1985) была адзначана дыпломам XII Всемирного фестывалю моладзі і студэнтаў у Маскве. Сімфонія № 3 «Францыск Скарына: жыццё і неўміручасць» атрымала атрымала першую прэмію на Рэспубліканскім конкурсе, прысвечаным 500-годдзю Ф. Скарыны (1990).

Зноскі

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

  • Мухарынская, Л. Думкі аб новай сімфоніі / Л. Мухарынская // Літаратура і мастацтва. — Мінск, выдавецкі дом «Звязда». — 1980. — 29 лютага. З.11.
  • Ром, Э. Быць зразумелым / Э. Ром // Літаратура і мастацтва. — Мінск, выдавецкі дом «Звязда». — 1981. — 1 мая. — C. 12.
  • Песнякевіч, Т. Светлыя матывы міру / Т. Песнякевіч, // Літаратура і мастацтва. — Мінск, выдавецкі дом «Звязда». — 1984. — 13 ліпеня. З. 12.
  • Мдзівані, Т. Г. Дарохін Уладзімір Васільевіч / Т. Г. Мдзівані // Кампазітары Беларусі / Т. Г. Мдзівані, Р. І. Сергіенка. — Мінск: Беларусь, 1997. — ISBN 5-338-00691. — 400 з.
  • Сляповіч, Д. Аркестр — шматтэмбравы інструмент. Роздум пра асаблівасці Трэцяй сімфоніі Уладзіміра Дарохіна / Д. Сляповіч // Мастацтва. — 2000. — № 1 (205). — З. 34-36.