Фані Ардан

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Фані Ардан
Дата нараджэння 22 сакавіка 1949(1949-03-22)[1][2][…] (75 гадоў)
Месца нараджэння
Грамадзянства
Муж Dominique Leverd[d]
Дзеці Baladine Ardant Conversi[d], Lumir Leverd[d] і Joséphine Truffaut[d]
Адукацыя
Прафесія акцёрка, кінарэжысёр, чытальнік аўдыёкніг, сцэнарыст, тэатральная актрыса, кінаактрыса
Узнагароды
IMDb ID 0000272
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Фані Маргерыт Жудзіт Ардан (фр. Fanny Marguerite Judith Ardant, нар. 22 сакавіка 1949) — французская актрыса тэатра і кіно, а таксама рэжысёр.

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

Фані Маргерыт Жудзіт Ардан нарадзілася 22 сакавіка 1949 года ў Францыі, у горадзе Самюр, у сям’і кавалерыйскага афіцэра, які служыў у розных частках Еўропы (Швецыя, Манака), у сувязі з чым сям’я часта пераязджала. Яна была малодшай з пяці дзяцей. Атрымала адукацыю палітолага ва Універсітэце Праванса. Адначасова з вучобай ва ўніверсітэце займалася на акцёрскіх курсах, у 1974 годзе ўпершыню выступіла на тэатральнай сцэне. Дэбютавала ў кінафільме «Сабакі» ў 1979 годзе.

У 1981 годзе Ардан знялася ў фільме Франсуа Труфо «Суседка», рэжысёр упершыню ўбачыў яе ў канцы 1979 года ў гістарычным тэлевізійным серыяле «Жанчыны ля мора» Ніны Кампанеец. Па прызнанні рэжысёра і яго дачкі Лоры, ён быў зачараваны маладой актрысай і яго «ўразіла тэлевізійнае каханне з першага позірку». У канцы 1979 года ён напісаў Ардан ліст і запрасіў на сустрэчу на сваю кінастудыю. Яны пачалі сустракацца і ён паабяцаў, што свой наступны фільм, над сцэнарам якога ён тады працаваў, паставіць для яе. У 1982 годзе за гэтую ролю яна была намінаваная на французскую кінапрэмію «Сезар». Фані Ардан стала сяброўкай Труфо і ў 1983 годзе нарадзіла дачку Жазефіну.

У 1997 годзе яна была ўдастоена прэміі «Сезар» як «Лепшая актрыса» за ролю ў фільме «Вячэрні прыкід».

За сваю кінакар’еру яна знялася больш як у 60 фільмах самых розных жанраў: камедыі, драмы, прыгоды. Яе запрашалі ў свае праекты найвядомыя рэжысёры свету. А дзякуючы выдатным веданню англійскай мовы яе не раз запрашалі здымацца ў Галівудзе. У 2002 годзе камедыя «8 жанчын» Франсуа Азона, у якой Фані Ардан выканала адну з галоўных роляў, атрымала на Берлінскім кінафестывалі «Сярэбранага мядзведзя» за акцёрскі ансамбль. Таксама Ардан была намінаваная на прэмію Сезар як «Лепшая актрыса» ў гэтым фільме. У 2003 годзе на XXV Маскоўскім кінафестывалі за выкананне ролі спявачкі Марыі Калас у фільме Франка Дзэфірэлі «Калас назаўжды» яна была ўдастоена прыза імя Станіслаўскага, які прысуджаецца за асаблівыя акцёрскія заслугі.

У 2008 годзе Фані Ардан дэбютавала ў якасці рэжысёра, зняўшы сямейную драму «Прах і кроў» (Cendres et Sang). У 2014 годзе Ардан была зноў намінаваная на прэмію «Сезар», за галоўную ролю ў драме «Лепшыя дні наперадзе». У 2017 годзе Ардан паставіла фільм «Канапа Сталіна» з Дэпардзьё ў галоўнай ролі.

Зноскі