Францішак Рыка
| Францішак Рыка | |
|---|---|
| польск.: Franciszek Ricca, італ.: Francesco Ricca | |
| Дата нараджэння | 21 кастрычніка 1755[1] |
| Месца нараджэння | |
| Дата смерці | 15 сакавіка 1809[1] (53 гады) |
| Месца смерці | |
| Род дзейнасці | навуковец |
| Навуковая сфера | прыродазнаўчыя навукі |
| Месца працы | |
| Навуковае званне | прафесар |
Францішак Рыка (польск.: Franciszek Ricca, італ.: Francesco Ricca; 21 кастрычніка 1755, Навара, Італія — 15 сакавіка 1809, Полацк[2]) — езуіцкі святар, педагог.
Нарадзіўся ў Італіі. Скончыў універсітэт у горадзе Павія[3]. 15 кастрычніка 1770 г. уступіў у Таварыства Ісуса у Міланскай правінцыі Ордэна. Пасля выдання папскага брэвэ Dominus ac Redemptor (1773) працаваў выхавацелям і рэктарам Высакароднага калегіума (Collegium nobilium) у Турыне.
1 лістапада 1799 г. прыехаў на Беларусь[2][4]. Склаў апошнія зарокі ў Полацку 15 жніўня 1802 г. Аперарыюш (1800—1802), прафесар эксперыментальнай фізікі і натуральнай гісторыі, а таксама прэфект музея фізікі (1802—1809), магістр навіцыяту (1803—1804, 1805—1806) у Полацкім езуіцкім калегіуме[5][6]. Падрыхтаваў (у рукапісе) падручнік па мінералогіі[2].
Памёр у Полацку. Пакінуў рукапісную працу Mineralogią według Systematu P. Havy[7].
Зноскі
- ↑ а б Francesco Ricca // CERL Thesaurus — Consortium of European Research Libraries. Праверана 9 кастрычніка 2017.
- ↑ а б в Grzebień, L. (Ed.), Encyklopedia Wiedzy o jezuitach na ziemiach Polski i Litwy, 1996.
- ↑ Блинова, Т. Б. Иезуиты в Беларуси. Роль иезуитов в организации образования и просвещения / Т. Б. Блинова. — Гродно : ГрГУ, 2002. — С. 243.
- ↑ Signorelli, Bruno. I gesuiti sabaudi durante la sopressione (1773—1814) / Morte e resurrezione di un ordine religioso: le strategie culturali ed educative della Compagnia di Gesù durante la soppressione, 1759—1814. — Milan, 2006. — p. 120
- ↑ Catalogs SJ 1774—1829. Russiae. Архівавана 13 ліпеня 2020.
- ↑ Блинова, Т. Б. Иезуиты в Беларуси. Роль иезуитов в организации образования и просвещения / Т. Б. Блинова. — Гродно : ГрГУ, 2002. — С. 243, 244.
- ↑ Brown, J. Biblioteka pisarzów assystencyi polskiej Towarzystwa Jezusowego / J. Brown; przeł. W. Kiejnowskiego. — Poznań : w komisie i czcionkami L. Merzbacha, 1862. — s. 340.
Літаратура[правіць | правіць зыходнік]
- Блинова, Т. Б. Иезуиты в Беларуси. Роль иезуитов в организации образования и просвещения / Т. Б. Блинова. — Гродно : ГрГУ, 2002. — 427 с.
- Инглот, М. Общество Иисуса в Российской Империи (1772—1820 гг.) и его роль в повсеместном восстановлении Ордена во всем мире / М. Инглот; пер. А. Н. Коваля. — М. : Институт философии, теологии и истории св. Фомы, 2004. — 632 с.
- Brown, J. Biblioteka pisarzów assystencyi polskiej Towarzystwa Jezusowego / J. Brown; przeł. W. Kiejnowskiego. — Poznań : w komisie i czcionkami L. Merzbacha, 1862. — 501 s.
- Encyklopedia wiedzy o jezuitach na ziemiach Polski i Litwy 1564—1995 / oprac. L. Grzebień. — Kraków : Wyd-wo WAM, 1996. — 882 s.
- Giżycki, J.M. Materyały do dziejów Akademii Połockiej i szkół odniej zależnych / J.M. Giżycki. — Kraków: Druk. W. Anczyca i spółki, 1905. — 288 s.
- Signorelli, Bruno. I gesuiti sabaudi durante la sopressione (1773—1814) / Morte e resurrezione di un ordine religioso: le strategie culturali ed educative della Compagnia di Gesù durante la soppressione, 1759—1814. — Milan, 2006. — s. 109—132.
