Філіпа Ювара
| Філіпа Ювара | |
|---|---|
| Filippo Juvara | |
 Базіліка ў Суперзе | |
| Дата нараджэння | 7 сакавіка 1678[1][2][3] |
| Месца нараджэння | |
| Дата смерці | 31 студзеня 1736[1][4][…] (57 гадоў) |
| Месца смерці | |
| Грамадзянства | |
 Філіпа Ювара на Вікісховішчы | |
Філіпа Ювара, часам таксама Джувара (італ.: Filippo Juvara, 1685, Месіна — 1735, Мадрыд) — італьянскі архітэктар, яркі прадстаўнік позняга барока.
Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]
Быўшы юнаком, патрапіў у Рым і, прывабіўшыся яго помнікамі дойлідства, вырашыўся прысвяціць сябе архітэктуры і вывучаў яе пад кіраўніцтвам Фантана. Спачатку ён працаваў для кардынала Атабоні, потым выбудаваў у Месіне палац для герцага савойскага Віктара-Амедэя II і ўслед за ім адправіўся ў Турын, дзе збудаваў заходняе крыло палацца Мадама, палац герцага Аосцкага, палацца Бірага, царкву ў Суперзе, каля гэтага горада, якая адрозніваецца высакароднай прастатой і стыльнасцю, і паляўнічы замак Ступініджы.
У 1724 г. Ювара быў запрошаны ў Партугалію. Тут ён склаў праекты патрыяршай царквы і палаца Ажуда ў Лісабоне, пасля чаго вярнуўся ў Італію і пабудаваў купалы царквы Сант-Андрэа ў Мантуі і комскага сабора і фасад базілікі Св. Амвросія ў Мілане. Апошняй яго працай быў праект новага каралеўскага палаца ў Мадрыдзе; ён жа пабудаваў для іспанскага караля загарадны палац Ла Гранха.
Зноскі
- ↑ 1,0 1,1 Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr: платформа адкрытых дадзеных — 2011. Праверана 10 кастрычніка 2015.
- ↑ Filippo Juvarra // SNAC — 2010. Праверана 9 кастрычніка 2017.
- ↑ Filippo Juvarra // European Theatre Architecture — Arts and Theatre Institute. Праверана 9 кастрычніка 2017.
- ↑ Нямецкая нацыянальная бібліятэка, Берлінская дзяржаўная бібліятэка, Баварская дзяржаўная бібліятэка і інш. Record #118775693 // Агульны нарматыўны кантроль — 2012—2016. Праверана 17 кастрычніка 2015.
- ↑ Filippo Juvara // RKDartists Праверана 9 кастрычніка 2017.
Літаратура[правіць | правіць зыходнік]
- Ювара, Филиппо // Энциклопедический словарь Брокгауза и Ефрона: В 86 томах (82 т. и 4 доп.) (руск.) . — СПб., 1890—1907.
Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]
На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Філіпа Ювара
|
