Чона
| Чона | |
|---|---|
| руск.: Чона | |
| Характарыстыка | |
| Даўжыня | 802 км |
| Плошча басейна | 40 600 км² |
| Басейн | Вілюй → Лена → мора Лапцевых |
| Басейн рэк | Паўночны Ледавіты акіян |
| Расход вады | 93,3[1] м³/с (у ніжнім цячэнні) |
| Вадацёк | |
| Выток | |
| · Месцазнаходжанне | Сярэднесібірскае пласкагор’е |
| · Каардынаты | 59°26′10″ пн. ш. 108°49′44″ у. д.HGЯO |
| Вусце | Вілюй |
| · Месцазнаходжанне | Вілюйскае вадасховішча |
| · Каардынаты | 62°04′31″ пн. ш. 110°41′27″ у. д.HGЯO |
| Размяшчэнне | |
| Краіна |  Расія
|
| Рэгіён | Іркуцкая вобласць, Якуція |
  выток вусце | |
 выток вусце | |
Чо́на (руск.: Чо́на[2][3]) — рака ў Азіяцкай частцы Расіі, у Сібіры, у Іркуцкай вобласці і Рэспубліцы Саха (Якуція), правы прыток ракі Вілюй (басейн ракі Лена).
Даўжыня ракі 802 км. Плошча вадазбору 40 600 км². Сярэдні расход вады ў ніжнім цячэнні складае 93,3[1] м³/с, аб’ём сцёку 2,945[1] км³/год. Басейн ракі знаходзіцца ў цэнтральнай частцы Сярэднесібірскага пласкагор’я. Упадае ў Вілюйскае вадасховішча. Жыўленне ракі снегавое і дажджавое. Замярзае ў кастрычніку, вызваляецца ад лёду ў маі.
У ракі больш за 70 прытокаў (буйнейшы — Вакунайка). Сярод прытокаў: Талінская, Куеркан, Саанарская, Хува, Інгяла, Душун, Марэкта, Талакан, Хатынган, Кутакта, Кутак, Угда, Душана, Давача (Давага), Даксама, Чургікта, Юкталі, Чабыда, Мархая, Кучаакы, Бэс-Юрэх і інш.[4]
Рака суднаходная на адлегласці 400 км ад вусця[4].
Зноскі
- ↑ 1,0 1,1 1,2 Иванов В. В. Чона // Научно-популярная энциклопедия «Вода России»(руск.)
- ↑ Большой энциклопедический словарь: В 2-х т. / Гл. ред. А. М. Прохоров. — М.: Сов. энциклопедия, 1991. — Т. 2. — С. 643. — 768 с. — 2 000 000 экз. — ISBN 5-85270-044-4 (т. 2.).(руск.)
- ↑ Словарь названий гидрографических объектов России и других стран — членов СНГ / под ред. Г. И. Донидзе. — М.: Картгеоцентр — Геодезиздат, 1999. — С. 433. — ISBN 5-86066-017-0.(руск.)
- ↑ 4,0 4,1 Река ЧОНА // Государственный водный реестр РФ(руск.)
Літаратура[правіць | правіць зыходнік]
- Чона // Большой энциклопедический словарь: В 2-х т. / Гл. ред. А. М. Прохоров. — М.: Сов. энциклопедия, 1991. — Т. 2. — С. 643. — 768 с. — 2 000 000 экз. — ISBN 5-85270-044-4 (т. 2.).(руск.)