Перайсці да зместу

Чэлбачэб

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Чэлбачэб
палаўан. Chelbacheb, англ. Rock Islands
Запаведнік Нгерукуід
Запаведнік Нгерукуід
Характарыстыкі
Колькасць астравоў445 
Агульная плошча47 км²
Найвышэйшы пункт207 м
Насельніцтва
  • 6 чал. (2014)
Размяшчэнне
07°14′ пн. ш. 134°18′ у. д.HGЯO
АрхіпелагКаралінскія астравы
АкваторыяЦіхі акіян
Краіна
Чэлбачэб (Палау)
Чэлбачэб
Чэлбачэб
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Чэлбачэб (палаўан.: Chelbacheb), або Скалістыя астравы (англ.: Rock Islands) — група ўзнятых каралавых астравоў у Палау. З 2012 г. уваходзяць у спіс сусветнай спадчыны ЮНЕСКА. Агульная плошча сушы — каля 47 км². Ахоўваемая плошча — 164 км².

Астравы Чэлбачэб знаходзяцца на поўдзень ад астравоў Бабелдааб і Корар, уваходзяць у склад паўднёва-заходняй групы Палау Каралінскага архіпелага. У разнастайных крыніцах прыводзіцца розная колькасць астравоў. У спісе сусветнай спадчыны ЮНЕСКА іх налічваецца 445. Яны займаюць плошчу каля 47 км². Такім чынам, сярэдняя плошча кожнага вострава — каля 0,1 км². Найбольшая вышыня — 207 м над узроўнем акіяна. На некаторых астравах сустракаюцца ўнутраныя азёры і лагуны.

Астравы Чэлбачэб маюць каралавае паходжанне, месцяцца на вяршынях старажытнага вулканічнага падводнага хрыбта. Сфарміраваліся ў выніку працэсаў субдукцыі і вагання ўзроўню сусветнага акіяна. Астравы практычна цалкам складаюцца з вапнякоў. Дзякуючы эрозіі многія з іх набылі незвычайныя формы. Вільготны субэкватарыяльны клімат спрыяў развіццю мясцовай расліннасці. Упрыгожаныя шапкай густой зеляніны, з мноствам рыфаў, гротаў і пячор, Чэлбачэб выглядаюць надзвычай маляўніча і з’яўляюцца візітнай карткай краіны Палау.

Астравы Чэлбачэб пакрыты густымі хмызнякамі і ліянамі. У нізінах сустракаюцца какосавыя гаі, папараці і мангры. На астравах селяцца птушкі, сустракаюцца казуркі і яшчаркі. У навакольных водах выяўлена 385 відаў каралаў, багатая марская фаўна.

У нашы дні астравы Чэлбачэб фактычна з’яўляюцца незаселенымі, але ў мінулым тут жылі людзі. У 20062007 гг. археолагі знайшлі ў пячорах Учэліўнгс і Амедакел пахаванні 2890 г. да н. э. — 1420 г. да н. э. Яны належалі старажытным перасяленцам, якія адрозніваліся вельмі малым ростам.

У сярэдзіне 2 тысячагоддзя да н. э. на Чэлбачэб з’явіліся мікранезійцы, продкі сучасных палаўанцаў. Згодна іх легендам, большасць жыхароў буйных астравоў Палау перасяліліся на іх толькі ў XVII — XVIII стст. з Чэлбачэб. На Скалістых астравах захаваліся рэшткі каменных пабудоў і вёсак, пакінутых у тую пару. Прычыны масавага перасялення да канца не зразумелы. Тубыльцы Чэлбачэб займаліся пераважна рыбалоўствам. Знойдзены прылады рыбалоўства, якія адносяцца да канца 2 тысячагоддзя да н. э. Магчыма, што перасяленне было выклікана часовым вычарпаннем мясцовых рыбных рэсурсаў, кліматычнымі зменамі, што выклікалі частыя ўраганы, ростам важнасці земляробства, ваеннымі сутычкамі і г. д.

Частка астравоў Чэлбачэб уваходзіць у склад запаведніка Нгерукуід (0,9 км²). З 2012 г. астравы Чэлбачэб разам з Паўднёвай лагунай (усяго 164 км²) былі ўнесены ў спіс сусветнай спадчыны ЮНЕСКА.

Сцяг ЮНЕСКА Сусветная спадчына ЮНЕСКА, аб’ект № 1386
рус.англ.фр.