Эдвард Станіслававіч Ваньковіч

Эдвард Станіслававіч Ваньковіч
Эдвард Станіслававіч Ваньковіч
	; Ліс
харунжы Мінскага павета[d]
Нараджэнне	не пазней за 20 кастрычніка 1793 ці 1793
Смерць	1872
Род	Ваньковічы
Бацька	Станіслаў Аляксандравіч Ваньковіч
Маці	Юдыта са Свентаржэцкіх[d]
Жонка	Міхаліна з Манюшкаў[d]
Дзеці	Ганна з Ваньковічаў[d] і Аляксандр Ваньковіч[d]
Член у	Паўночная паходня; Ніжэйшы капітул «Святыні Спакою»;

Эдвард Станіслававіч Ваньковіч, Эдвард-Уладзіслаў-Антоні-Лукаш Ваньковіч (польск.: Edward Władysław Antoni Wańkowicz; ? — 1872) — дзяржаўны дзеяч Беларусі і Расійскай Імперыі, маянтковец.

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

Належаў да сярэднезаможнага каталіцкага шляхецкага роду Ваньковічаў герба «Ліс». Сын Станіслава Ваньковіча, мінскага губернскага маршалка, і Юдыты з каталіцкага шляхецкага роду Свентаржэцкіх. Ахрышчаны 20 кастрычніка 1793 года ў Заслаўскім касцёле^[1]. У гонар Эдварда Станіслававіча Ваньковіча атрымаў сваё імя Эдвард Адамавіч Вайніловіч (1847—1928), унук першага.

У 1814 г. — падсудак Мінскага павятовага суда. У 1820 г. — харунжы Мінскага павета. У 1821 г. — старшыня Мінскага губернскага апеляцыйнага межавага суда. Вядомы і добры гаспадар, перш усяго Сляпянкі Вялікай, дзе вёў узорную гаспадарку, а таксама Камароўкі і Зазерж над Свіслаччу.

Масон. Член масонскай ложы «Паўночная паходня» ў Мінску, ніжэйшага капітула «Святыні Спакою» ў Нясвіжы.

Сям’я[правіць | правіць зыходнік]

Жонка Міхаліна з Манюшкаў, дачка Чэслава, сястра музыканта Станіслава Манюшкі. Дзеці:

Станіслаў (1819 — да 1882), хрышчаны 2 верасня 1819 года ў Мінскім кафедральным касцёле. Жонка швейцарская падданая Марыя-Сафія Лесер (нар. 1828), шлюб 3 ліпеня 1862 у капліцы в. Сляпянка Мінскага павета, прыпісанай да Мінскага Траецкага касцёла^[1].
Зыгмунт, хрышчаны 26 снежня 1820 у Мінскім кафедральным касцёле. Валодаў маёнткам Гарадзішча Ігуменскага павета (1878). Жонка Соф’я Мераеўская^[1].
Габрыэла Эдвардаўна Ваньковіч (1822—1887). Муж: Станіслаў Ігнатавіч Горват (1804—1884)
Аляксандр (нар. 1823), хрышчаны 19 снежня 1823, жыў на вул. Валошскай горада Мінска (1853). Жонка Алена Венцлавовіч^[1].
Адам (нар. 1828), хрышчаны 5 мая 1828^[1], які меў маёнтак Князеўка ў Ігуменскім павеце^[2].
Казімір (нар. 1831), хрышчаны 26 снежня 1831 у Мінскім кафедральным касцёле^[1].
Уладзіслаў-Антоні-Вільгельм (нар. 1839^[2]), выпускнік Мінскай гімназіі (1854)^[1].
Ян (1835—1885^[2]), выпускнік Мінскай гімназіі (1854), студэнт Кіеўскага ўніверсітэта^[1], быў вядомым энтамолагам, меў вялікую бібліятэку і калекцыю, трапіўшую ў Музей прыроды ў Варшаве^[2].
Валерыя-Юдыта-Ева, хр. 08.10.1821 у Мінскім кафедральным касцёле^[1].
Ганна (1827—1893), у шлюбе з Адамам Вайніловічам (1806—1874).
Ядвіга^[1], замужам за Рэвеньскім^[2].
Соф’я-Пелагея (нар. 3 сакавіка 1837), хрышчаны 22 сакавіка 1837 у Мінскім кафедральным касцёле^[1].

Зноскі

↑ ^а ^б ^в ^г ^д ^е ^ё ^ж ^з ^і ^к 86/55. Эдвард-Уладзіслаў-Антоні-Лукаш // Гербоўнік беларускай шляхты. Т. 3. В. / Дз. Матвейчык [і інш.]; навук. рэд. А. Рахуба. — Мінск, 2014. — 663 с. — ISBN 978-985-01-1095-4.
↑ ^а ^б ^в ^г ^д Швед 2007.

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

Швед, В. В. Ваньковіч Эдвард-Станіслаў-Антоні-Лукаш Станіслававіч // Масоны і ложы на землях Беларусі (канец XVIII — першая чвэрць XIX ст.) : біябібліягр. слоўн.. — Гродна: ГрДУ, 2007. — 275 с. — ISBN 978-985-417-866-0.
86/55. Эдвард-Уладзіслаў-Антоні-Лукаш // Гербоўнік беларускай шляхты. Т. 3. В. / Дз. Матвейчык [і інш.]; навук. рэд. А. Рахуба. — Мінск, 2014. — 663 с. — ISBN 978-985-01-1095-4.

[Гербоўнік-1] а ^б ^в ^г ^д ^е ^ё ^ж ^з ^і ^к 86/55. Эдвард-Уладзіслаў-Антоні-Лукаш // Гербоўнік беларускай шляхты. Т. 3. В. / Дз. Матвейчык [і інш.]; навук. рэд. А. Рахуба. — Мінск, 2014. — 663 с. — ISBN 978-985-01-1095-4.

[FOOTNOTEШвед2007-2] а ^б ^в ^г ^д Швед 2007.

[1]

[2]