Эдуард Максімавіч Сарока

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Эдуард Максімавіч Сарока
Дата нараджэння 31 ліпеня 1940(1940-07-31)
Месца нараджэння
Дата смерці 30 студзеня 2024(2024-01-30)[1] (83 гады)
Грамадзянства
Род дзейнасці навуковец
Навуковая сфера філосаф
Месца працы
Навуковая ступень доктар філасофскіх навук (1992)
Альма-матар

Эдуард Максімавіч Саро́ка[2] (31 ліпеня 1940 — 30 студзеня 2024) — філосаф, доктар філасофскіх навук (1992).

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

Нарадзіўся ў горадзе Шклоў (Магілёўская вобласць Беларусі). У 1962 годзе скончыў Таджыкскі ўніверсітэт. З 1970 года працаваў ў Інстытуце філасофіі Нацыянальнай акадэміі навук Беларусі.

Навуковая дзейнасць[правіць | правіць зыходнік]

Аўтар навуковых прац прац па праблемах гарманізацыі, структурнай і функцыянальнай устойлівасці самаарганізавальных сістэм, сінергетыцы, сацыяльнай экалогіі, сімволікі піфагарэйскай спадчыны. Распрацаваў дыялектычна-сінергетычную канцэпцыю структурнай гарманізацыі сістэм у прыродзе і грамадстве[2].

Сярод апублікаванага:

  • Концепция уровней, отношение, структура: к методологии социологического исследования / Э. М. Сороко. — Мн.: Наука и техника, 1978;
  • Производственный коллектив. Функционирование и управление. — Мн., 1978 (у сааўтарстве);
  • Структурная гармония систем. / Э. М. Сороко; ред. Е. М. Бабосов; Академия наук Белорусской ССР, Институт философии и права. — Мн.: Наука и техника, 1984;
  • В поисках скрытого порядка. — Владивосток, 1995 (у сааўтарстве);
  • Золотые сечения, процессы самоорганизации и эволюции систем: введение в общую теорию гармонии систем. / Э. М. Сороко. — Изд. стереотипное. — М.: URSS, Либроком, 2019.

Зноскі

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]