Шклоў

Горад Шклоў Гарадская ратуша Герб Сцяг Краіна Беларусь Вобласць Магілёўская Раён Шклоўскі Каардынаты 54°12′30″ пн. ш. 30°17′13″ у. д. Заснаваны 1535 Першая згадка 1520 Горад з 10 красавіка 1762 Плошча 10,7 км² Вышыня цэнтра 158 м Водныя аб’екты Дняпро Насельніцтва 15 167 чал. (1 студзеня 2022) Часавы пояс UTC+3 Тэлефонны код 2239 Паштовы індэкс 213010 Аўтамабільны код 6 СААТА 7258501000 Афіцыйны сайт http://shklov.mogilev-region.by (руск.)  (англ.) Шклоў на карце Беларусі ±

Шклоў на Вікісховішчы

Шклоў (трансліт.: Škloŭ) — горад раённага падпарадкавання ў Магілёўскай вобласці Беларусі, адміністрацыйны цэнтр Шклоўскага раёна, на правым беразе Дняпра. За 30 км ад Магілёва. Чыгуначная станцыя на лініі Орша — Магілёў. Насельніцтва 16 310 чал. (2017).

Гісторыя

Вялікае Княства Літоўскае

Узнік на месцы Старашклоўскага гарадзішча каля сучасных вёсак Стары Шклоў і Хоцімка не пазней за IX ст.

Упершыню ўскосна згадваецца ў 1466 годзе ў лісце наваградскага намесніка Марціна Гаштольда да свайго шклоўскага намесніка Комара, арыгінал дакумента зхоўваецца ў Бібліятэцы Асалінскіх ва Уроцлаве. У тастаменце Яна Якуба Неміровіча ад 1518 года згадваецца шклоўскі намеснік Гаштольда пан Фёдар Дурасовіч. У 1526 годзе праз Шклоў у Маскву праехаў імператарскі пасол Сігізмунд Герберштэйн.

Падчас маскоўска-вялікалітоўскай вайны (1534—1537) спалены ў 1535 годзе. З другой паловы XVI стагоддзя цэнтр Шклоўскага графства. Падчас Лівонскай вайны (1558—1583) двойчы спалены маскоўскімі войскамі. У канцы XVI стагоддзя перанесены на сучаснае месца. У XVI—XVII стагоддзях у горадзе існаваў вялікі Шклоўскі замак і Шклоўскія гарадскія ўмацаванні. У 1654 годзе, пасля кароткай аблогі, магістрат здаў горад рускім войскам. Улетку 1655 года ў Шклове размяшчалася часовая стаўка рускага цара Аляксея Міхайлавіча. У 1660 годзе горад вызвалены, у 1666 годзе зноўку захоплены рускімі войскамі. У 1667 годзе вернуты Рэчы Паспалітай. Шклоў быў цэнтрам Шклоўскага графства. У 1708 годзе (падчас Паўночнай вайны 1700—1721 гадоў) разбураны рускімі войскамі за дапамогу шведам. У 1762 годзе атрымаў магдэбургскае права, пячатку і герб.

У складзе Расійскай імперыі

Пасля 1-га падзелу Рэчы Паспалітай (1772) у складзе Расійскай імперыі. У 1773—1777 гадах цэнтр павета Магілёўскай правінцыі і губерні. З 1777 года мястэчка, цэнтр воласці Магілёўскага павета. З 1778 года валоданне С. Г. Зорыча.

У перыяд валадарання Сямёна Зорыча ў Шклове працавалі разнастайныя мануфактуры, якія працавалі пераважна на мясцовай сыравіне, абслугоўвалі патрэбы вотчыннага двара і выраблялі прадукцыю на продаж. Канатная мануфактура (1790—1799) вырабляла канаты і пражу з ільняной кудзелі і пянькі. У 1797 годзе працавала звыш 50 чалавек, выпушчана канатаў агульнай даўжынёй 10 тысяч сажаняў. Парусінавая мануфактура (1794—1845) вырабляла тонкае і паруснае палатно з ільняных і пяньковых нітак. Працавалі таксама шаўкаткацкая (1781—1799), гарбарная (1794—1798) і суконная (1781—1809) мануфактуры.

У пачатку XIX стагоддзя — важны гандлёвы цэнтр Беларусі, прыстань на Дняпры. У пачатку XX стагоддзя праз Шклоў пракладзеная чыгунка Орша — Магілёў.

Найноўшы час

25 сакавіка 1918 года згодна з Трэцяй Устаўной граматай Шклоў абвяшчаўся часткай Беларускай Народнай Рэспублікі. З 1 студзеня 1919 года ў адпаведнасці з пастановай І з’езда КП(б) Беларусі ўвайшоў у склад Савецкай Беларусі.

Са снежня 1919 года ў складзе РСФСР. З 1924 года, пасля першага ўзбуйнення БССР — цэнтр Шклоўскага раёна БССР.

У Другую сусветную вайну з 1941 года да 1944 года горад знаходзіўся пад нямецкай акупацыяй.

Насельніцтва

• XVII стагоддзе: 1650 — 8 540 чал.; 1661 — 4 375 чал.
• XIX стагоддзе: 1880 — 2 393 чал., з іх праваслаўных 1 268, каталікоў 33, іўдзеяў 1 092
• XX стагоддзе: 1923 — 6 617 чал.; 1939 — 8,1 тыс. чал.; 1959 — 7,8 тыс. чал.; 1979 — 11,8 тыс. чал.; 1991 — 15 тыс. чал.
• XXI стагоддзе 2004 — 15,9 тыс. чал.; 2006 — 15,6 тыс. чал.; 2008 — 16,6 тыс. чал.; 2009 — 17,8 тыс. чал.; 2015 — 16 359; 2016 — 16 425 чал.; 2017 — 16 310 чал.

Эканоміка

Прадпрыемствы харчовай, папяровай, камбікормавай прамысловасці. Гасцініца «Крынічка». Уваходзіць у турыстычныя маршруты «Гісторыка-культурная спадчына Магілёўскага края» і «Айчыны славутыя імёны».

Культура

Шклоўскі раённы гісторыка-краязнаўчы музей. Дзейнічаюць дом культуры, бібліятэка.

Адукацыя

У Шклове працуюць 3 сярэднія школы, школа мастацтваў, спецшкола, цэнтр развіцця і рэабілітацыі, сацыяльны прытулак.

СМІ

У горадзе выдаецца газета «Ударны фронт».

Славутасці

Касцёл Святых Апосталаў Пятра і Паўла

• Шклоўская ратуша (1770—1772 гг., мураваная).
• Спаса-Праабражэнская царква (да 1905 г., мураваная).
• Касцёл Святых Апосталаў Пятра і Паўла (1849 г., мураваны).
• Шклоўскі ідал (X ст., знойдзены каля Шклова ў 1963 г.) — скульптура паганскага бажаства.
• Ніжнінскі роў (геалагічны помнік прыроды рэспубліканскага значэння)
• Шклоўская сінагога (2-я пал. XVII ст.).
• Шклоўская сядзіба
• Будынак канторы папяровай фабрыкі «Спартак» (1898)
• Жылыя дамы (XVIII—XIX стст.)

Страчаная спадчына

Шклоў, гравюра XVIII ст.

Шклоўскі кадэцкі корпус, малюнак пач. XIX ст.

• Кадэцкі корпус (XVIII ст.)
• Сядзіба Крывашэіна (пач. XX ст.)
• Царква Уваскрашэння Хрыстова (XVII ст.)
• Свята-Уваскрасенская царква (XVIII ст.)

Вядомыя асобы

Асноўны артыкул: Вядомыя асобы Шклова

• Святлана Георгіеўна Алейнікава (нар. 1942) — беларускі архітэктар.
• Міхаіл Іосіфавіч Гузікаў (1806—1837) — беларускі музыкант.
• Андрэй Ігнатавіч Зюзькоў (1904—1938) — беларускі гісторык.
• Еўдакія Сцяпанаўна Лепля (1927—1976) — мікрабіёлаг, доктар медыцынскіх навук.
• Майсей Ісакавіч Пэўзнер (1865—1955) — вучоны ў галіне тэрапіі, інфекцыйных захворванняў, доктар медыцынскіх навук.
• Усевалад Пятровіч Радзько (нар. 1937) — вучоны-фізік, член-карэспандэнт Нацыянальнай акадэміі навук Беларусі (1996).
• Леанід Іванавіч Рахцеенка (1939—1998) — вучоны ў галіне дэндралогіі, лаўрэат Дзяржаўнай прэміі БССР 1976 года.
• Эдуард Максімавіч Сарока (нар. 1940) — філосаф, доктар філасофскіх навук.
• Святлана Віктараўна Сярова (нар. у 1986) — беларуская лёгкаатлетка.
• Дар’я Чульцова (нар. у 1997) — беларуская журналістка, палітычная зняволеная.

Гл. таксама

• Беражаньскі гадзіннікавы завод царскага двара

Літаратура

• Лён (руск.) / сост. Л. В. Ловчая; под общ. ред. И. А. Голуба; худож. В. В. Котович. — Минск: Беларус. Энцыкл. імя П. Броўкі, 2009. — 168 с.: ил..

Спасылкі

• На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Шклоў

• Геаграфічныя звесткі па тэме Шклоў на OpenStreetMap
• Надвор’е ў горадзе Шклоў