Юлій Таўбін

Юлій Таўбін
Асабістыя звесткі
Дата нараджэння	2 (15) верасня 1911
Месца нараджэння	Астрагожск, Астрагожскі павет[d], Варонежская губерня, Расійская імперыя
Дата смерці	30 кастрычніка 1937(1937-10-30) (26 гадоў)
Месца смерці	Менск, БССР, СССР
Грамадзянства	СССР
Альма-матар	Мсціслаўскі педагагічны тэхнікум[d]
Прафесійная дзейнасць
Род дзейнасці	перакладчык, паэт
Мова твораў	беларуская
knihi.com/Juli_Taubin/
Творы ў Вікікрыніцах
Выявы на Вікісховішчы

Юлій Таўбін, сапр.: Юдаль Абрамавіч Таўбін (2 (15) верасня 1911, Астрагожск, Варонежская губерня, цяпер Варонежская вобласць, Расія — 29 або 30.10. 1937, Мінск, турма НКУС) — беларускі паэт, перакладчык.

Біяграфія

Нарадзіўся ў сям’і аптэкара. У 1921 г. пераехаў з бацькамі ў Мсціслаў. Пасля заканчэння сямігодкі (1928) паступіў у Мсціслаўскі педагагічны тэхнікум.

Дэбютаваў у прэсе, найбольш верагодна, у 1925 (нататка «Трэба падцягнуцца!» у часопісе «Беларускі піонэр»), а першая публікацыя верша адбылася ў 1926 (часопіс «Маладняк Калініншчыны», Клімавічы). Увосень 1930 г. выйшаў першы зборнік вершаў «Агні». Стаў членам БелАППа. Тагачасная крытыка ставілася да паэта насцярожана; яго абвінавачвалі ў рабскіх адносінах да старой буржуазнай літаратуры. У 1931—1933 г. вучыўся ў Мінску.

Арыштаваны ў канцы лютага 1933 г. Прыгавораны 10.8.1933 г. да 2 гадоў ссылкі (паводле звестак В. Куляшовай, «повадам для першага арышту Юлія Таўбіна стаў ліст з-за мяжы ад цёткі, якая нібыта пераехала з Польшчы ў Амерыку»). Тэрмін адбываў у Цюмені. Настойліва вывучаў англійскую мову, многа перакладаў з яе. Перакладаў таксама творы Г. Гейнэ, У. Маякоўскага. 4.11.1936 г. паўторна арыштаваны і этапаваны ў Мінск. 29.10.1937 г. выязная сесія ваеннай калегіі Вярхоўнага суда СССР прысудзіла паэта да расстрэлу. Рэабілітаваны 29.8.1956.

У 2010-х гадах даследаваннем творчасці Ю. Таўбіна актыўна займаўся В. Жыбуль. У 2017 А. Хадановіч уклаў зборнік Ю. Таўбіна «Выбранае» для серыі «Паэты планеты» і падрыхтаваў адкрытую лекцыю, прысвечаную Таўбіну. У тым жа годзе з’явіўся беларуска-польскі фільм «Зніклая паэзія», дзе папулярна распавядаецца пра Т. Кляшторнага, М. Кульбака, Ю. Таўбіна, І. Харыка.

Бібліяграфія

• Каб жыць, спяваць і не старэць…: Вершы. 1928—1930. Мн., 1931;
• Тры паэмы. Мн., 1931;
• Мая другая кніга: Вершы. Мн., 1932;
• Таўрыда: Паэма. Мн., 1932;
• Выбраныя вершы. Мн., 1957;
• Вершы. Мн., 1969.
• Выбранае. Мн., 2017.

Літаратура

• Маракоў Л. У. Рэпрэсаваныя літаратары, навукоўцы, работнікі асветы, грамадскія і культурныя дзеячы Беларусі. Энцыклапедычны даведнік у 10 тамах (15 кнігах). Т. 2. — Смаленск, 2003.
  • Бечык В. Голас маладосці // ЛіМ. 1973. 8 сак.;
  • Грахоўскі С. Жыве ў памяці маёй: Успаміны // Дзень паэзіі-73. Мн., 1973;
  • Азгур З. Пад небам і пад дахам майстэрні: [Успаміны] // Полымя. 1974, № 2;
  • Бярозкін Р. Пра Юлія Таўбіна // Бярозкін Р. Кніга пра паэзію. Мн., 1974;
  • Маракоў Л. Ліст з таго свету // Голас Радзімы. 1999. 26 жн.

Спасылкі

• ЮліЙ Таўбін. З паэмы «Таўрыда»