Ян Грыб

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Ян Грыб
Род дзейнасці паэт
Дата нараджэння 21 лістапада 1936(1936-11-21)[1] (87 гадоў)
Месца нараджэння
Грамадзянства
Месца працы
Альма-матар
Член у

Ян Я́навіч Грыб (нар. 21 лістапада 1936, вёска Куршынавічы[2] Ляхавіцкага раёна Брэсцкай вобласці) — беларускі грамадскі дзеяч і пісьменнік. Сябра Саюза беларускіх пісьменнікаў.

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

У час Другой сусветнай вайны бацьку Яна Грыба расстралялі нацысцкія акупанты[3], і сям’я пераехала ў Пагарэльцы (цяпер у Нясвіжскім раёне Мінскай вобласці), дзе Ян Грыб скончыў сямігодку. Пасля вайны з’ехаў на заробкі ў Расію, скончыў чалябінскае рамесніцкае вучылішча. У 1956—1957 гадах быў курсантам, лётчыкам на Далёкім Усходзе. Камісаваны па стане здароўя[4].

У 1960 годзе прыехаў у Мінск. Скончыў фізічны факультэт БДУ. Працаваў на вытворчым аб’яднанні «Інтэграл», ПТВ «Электроніка», выкладчыкам у Мінскім каледжы электронікі, займаўся прадпрымальніцкай дзейнасцю.

Пасля выхаду на пенсію перасяліўся ў лясную хату ў Клыпаўшчыне пад Дзяржынскам, якую сам пабудаваў. Пражыў у ёй 15 гадоў.

Узначальвае мінскую Кастрычніцкую раду Таварыства беларускай мовы з часу ягонага ўтварэння.

У чэрвені 2020 года суд Кастрычніцкага раёна г. Мінска (суддзя — Алена Жывіца) прысудзіў Яну Грыбу штраф у памеры 1080 беларускіх рублёў, за ўдзел у агітацыі кандыдата ў прэзідэнты С. Ціханоўскай[5].

Творчасць[правіць | правіць зыходнік]

Друкаваўся ў перыёдыцы. У 2005 годзе выдаў зборнік вершаў «На сваёй зямлі».

Зноскі

  1. а б Беларуская Вікіпедыя (тарашкевіца) — 2004.
  2. Дзядуля з кійком, якога цягнулі некалькі амапаўцаў, расказаў, як уцёк з аўтазака. Грамадства. Наша Ніва (25 сакавіка 2017). Праверана 26 сакавіка 2017.(недаступная спасылка)
  3. Груздзіловіч, Алег. «Праз Лукашэнку я з нармальнага патрыёта стаў апантаным нацыяналістам». Гісторыя Яна Грыба, сымбаля мітынгаў за незалежнасьць. Суд. Радыё «Свабода» (23 студзеня 2020). Праверана 23 студзеня 2020.
  4. 83-гадовага паэта Яна Грыба аштрафавалі за ўдзел у пратэстах. Суд. Радыё «Свабода» (15 студзеня 2020). Праверана 15 студзеня 2020.
  5. Фотакор Яна Трусіла атрымала 13 сутак за сваю прафесійную дзейнасць. Новы Час (2 лістапада 2020). Праверана 25 студзеня 2021.

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]