Перайсці да зместу

(152) Атала

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
(152) АталаM:
Адкрыццё
Першаадкрывальнік Поль Анры
Месца выяўлення Парыж
Дата выяўлення 2 лістапада 1875
Эпанім Atala[d][1]
Альтэрнатыўныя абазначэнні A875 VB[2]
Арбітальныя характарыстыкі
Эпоха 14 сакавіка 2012 года
JD 2456000.5
Эксцэнтрысітэт (e) 0,07567
Вялікая паўвось (a) 469,85 млн км
(3,14075 а.а.)
Перыгелій (q) 434,296 млн км
(2,90309 а.а.)
Афелій (Q) 505,403 млн км
(3,37841 а.а.)
Перыяд абарачэння (P) 2 033,052 сут (5,566 г)
Сярэдняя арбітальная скорасць 16,782 км/с
Схіленне (i) 12,112 °
Даўгата ўзыходнага вузла (Ω) 40,003 °
Аргумент перыгелія (ω) 58,544 °
Сярэдняя анамалія (M) 24,306 °
Фізічныя характарыстыкі
Дыяметр 122,8 км
Маса 1,94×1018 кг
Шчыльнасць 2,000 г/см³
Паскарэнне свабоднага падзення на паверхні 0,0343 м/с²
2-я касмічная скорасць 0,0649 км/с
Перыяд вярчэння 6,246 гад
Спектральны клас D
Абсалютная зорная велічыня 8,33m
Альбеда 0,054
Сярэдняя тэмпература паверхні 159 К (−114 °C)

(152) Атала (фр.: Atala) — даволі вялікі і вельмі цёмны астэроід галоўнага пояса, які прыналежыць да рэдкага спектральнага класа D.

Ён быў адкрыты 2 лістапада 1875 года братамі Полем і Прасперам Анры і названы ў гонар гераіні аднайменнай аповесці Франсуа Рэнэ дэ Шатабрыяна, напісанай ім у 1801 годзе[3].

Зноскі

  1. Dictionary of Minor Planet Names — 6 — Springer Science+Business Media. — P. 27. — ISBN 978-3-642-29717-5
  2. JPL Small-Body Database Праверана 16 кастрычніка 2023.
  3. Lutz D. Schmadel, International Astronomical Union. Dictionary of Minor Planet Names. — 5-th Edition. — Berlin Heidelberg New-York: Springer-Verlag, 2003. — P. 29. — ISBN 3-540-00238-3.