Перайсці да зместу

(217) Эўдора

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
(217) ЭўдораM:
Адкрыццё
Першаадкрывальнік Ж. Каджа
Месца выяўлення Марсель
Дата выяўлення 30 августа 1880
Эпанім Eudora[d]
Альтэрнатыўныя абазначэнні A914 RA
Арбітальныя характарыстыкі
Эпоха 14 сакавіка 2012 года
JD 2456000.5
Эксцэнтрысітэт (e) 0,30330
Вялікая паўвось (a) 430,209 млн км
(2,87577 а.а.)
Перыгелій (q) 299,727 млн км
(2,00355 а.а.)
Афелій (Q) 560,691 млн км
(3,74799 а.а.)
Перыяд абарачэння (P) 1 781,27 сут (4,877 г)
Сярэдняя арбітальная скорасць 17,152 км/с
Схіленне (i) 10,461°
Даўгата ўзыходнага вузла (Ω) 163,052°
Аргумент перыгелія (ω) 154,548°
Сярэдняя анамалія (M) 305,116°
Фізічныя характарыстыкі
Дыяметр 66,24 км
Маса 3,04×1017 кг
Шчыльнасць 2,000 г/см³
Паскарэнне свабоднага падзення на паверхні 0,0185 м/с²
2-я касмічная скорасць 0,0350 км/с
Перыяд вярчэння 25,253 гад
Спектральны клас C
Абсалютная зорная велічыня 9,80m
Альбеда 0,0484
Сярэдняя тэмпература паверхні 166 К (−107 °C)

(217) Эўдора (грэч. Ευδώρα) — параўнальна невялікі астэроід галоўнага пояса. Судзячы па вельмі нізкім альбеда ён, напэўна, складаецца з вуглістых хандрытаў. Даследаванні, праведзеныя ў 2007 году паказалі, што бляск астэроіда змяняецца кожныя 25,253 ± 0,003 гадзін, што адпавядае яго перыяду кручэння[1].

Ён быў выяўлены 30 жніўня 1880 года французскім астраномам Ж. Каджа у абсерваторыі блізу Марселя, Францыя і быў названы ў гонар Эўдоры, наяды ў старажытнагрэчаскай міфалогіі[2]. Ён стаў чацвёртым адкрытым ім астэроідам.

Зноскі