Лесапарк

Пячэрскі лесапарк у Магілёве

Лесапа́рк — лес у непасрэднай блізкасці ад горада добраўпарадкаваны для адпачынку на ўлонні прыроды; адзін з відаў загараднага парку. Бываюць агульнага тыпу (прагулачныя), шматпрофільныя (для спорту, адпачынку, забаў) і спецыялізаваныя (курортна-аздараўленчыя, спартыўныя, гісторыка-мемарыяльныя). Ствараюцца на базе лясоў зялёных зон.

Каля буйных гарадоў лесапаркі звычайна займаюць 300—500 га. Адкрытыя прасторы, паляны, лугі і вадаёмы, у іх складаюць да 30 %. Абсталяванне найчасцей робяць з прыродных матэрыялаў — дрэва, каменю, чароту і інш. Загарадныя паркі, у якіх пераважаюць лугі, паляны і вадаёмы называюцца лугапаркамі і гідрапаркамі.

Літаратура

• А. В. Сычова. Лесапарк // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 9: Кулібін — Малаіта / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 1999. — Т. 9. — 560 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0155-9 (т. 9).
• Лесапа́ркі // Беларусь: энцыклапедычны даведнік / Рэдкал. Б. І. Сачанка (гал. рэд.) і інш.; Маст. М. В. Драко, А. М. Хількевіч. — Мн.: БелЭн, 1995. — С. 422—423. — 800 с. — 5 000 экз. — ISBN 985-11-0026-9.
• Левин В. С. Лесопарк // Большая советская энциклопедия : ([в 30 т.]) / гл. ред. А. М. Прохоров. — 3-е изд.. — М. : Советская энциклопедия, 1969—1978. (руск.)

Спасылкі

• На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Лесапарк