Жыццёвы цыкл доўжыцца ад 30 да 50 дзён. Такі кароткі перыяд дазваляе ў большасці раёнаў развіцца двум пакаленням, а ва Фларыдзе нават тром і чатыром пакаленням за год[1].
Яйцы маюць сферычную форму, дасягаюць 1 мм у дыяметры, празрыстыя, зелянявага колеру. Як правіла, яйцы адкладаюцца самкай на ніжні бок лісця кармавых раслін вусеня, рэдка могуць адкладаць на верхні бок. Вусені вылупляюцца на 2-4 дзень пасля кладкі.
Вусені апошняга ўзросту дасягаюць да 70 мм у даўжыню. Харчуюцца на раслінах сямейства Паслёнавыя, як правіла, на тытуні, тамаце, бульбе і відах роду дурнап’яну. Звычайна вусень праходзіць 5 узростаў, але пры бедным харчаванні колькасць узростаў можа павялічвацца. Акукляецца ў глебе.
Натуральным біялагічным кантролем размнажэння матыля з’яўляюцца паразітычная аса сямейства Браканіды (Braconidae) Cotesia congregata, якая адкладае яйцы ў цела вусеня, дзе развіваюцца лічынкі асы. Заражаныя вусени могуць быць пакрытыя множнымі шаўковымі коканамі гэтай паразітычнай асы, якія часта памылкова прымаюць за буйныя яйцы.
Стадыя кукалкі доўжыцца каля 18 дзён (пры 17-гадзінным светлавым дне і 27 °C). Пры скарочаным светлавым дне куколка ўпадае ў дыяпаўзу, якая можа працягвацца некалькі месяцаў.
Бражнік выкарыстоўваецца падобна Drosophila melanogaster у якасці мадэльнага арганізма дзякуючы свайму адносна вялікаму памеру і прастаце ўтрымання. Асабліва шырока выкарыстоўваецца ў нейрабіялогіі, паколькі нервовую сістэму гэтага віду лёгка вывучаць і ён мае кароткі жыццёвы цыкл. Вусені гэтага віду лёгка паддаюцца ўскрыццю, а таксама ў іх хірургічна лёгка адлучаюцца асобныя органы.
Матылі разводзяцца альбо на раслінах тытуню і роднасных яму таматах, альбо на штучнай ежы, заснаванай на пшаніцы. Развядзенне простае, неабходны 14-гадзінны светлавы дзень для прадухілення дыяпаўзы.
Яйцы прамываюцца 1-5 мін у дэзінфекцыйных растворы і размяшчаюцца на раслінах ці харчовых кубіках. Вылупленне і хуткасць развіцця залежыць ад тэмпературы. Калі надыходзіць момант акуклення, вусені змяняюць паводзіны і пачынаюць шукаць падыходнае сховішча. Для гэтага выкарыстоўваюцца дошкі з просверленными адтулінамі. Вусені змяшчаюцца ў адтуліны і зачыняюцца коркамі. Пасля акуклення кукалкі змяшчаюць у спецыяльныя камеры. Туды ж змяшчаюць падсалоджаную ваду і лісце тытуню (або роднаснай расліны) для адкладвання самкай яец пасля апладнення.
Пры вырошчванні на штучнай ежы, у якой адсутнічае жоўты пігмент ксантафіл, неабходны для зялёнай афарбоўкі матыля, бражнікі выводзяцца з блакітнаватым адценнем. На некаторых відах штучнага харчавання могуць быць яшчэ бялейшымі, да бледна-блакітнага. Калі ў ежы адсутнічаюць Вітамін A(руск.) (бел. і караціноіды, неабходныя для зрокавага пігмента, матылі могуць мець слабы зрок.
Manduca sexta leucoptera ♀ △
♀ △_female_dorsal.jpg)
_female_ventral.jpg)
Manduca sexta paphus ♂
♂ △
Manduca sexta sexta ♂
♂ △
♀
♀ △
