Siona lineata

	Siona lineata
Навуковая класіфікацыя
Дамен:	Эўкарыёты
Царства:	Жывёлы
Падцарства:	Эўметазоі
Без рангу:	Двухбакова-сіметрычныя
Без рангу:	Першаснаротыя
Без рангу:	Ecdysozoa
Без рангу:	Panarthropoda
Тып:	Членістаногія
Падтып:	Трахейнадыхальныя
Надклас:	Шасціногія
Клас:	Насякомыя
Падклас:	Крылатыя насякомыя
Інфраклас:	Навакрылыя насякомыя
Надатрад:	Насякомыя з поўным метамарфозам
Атрад:	Матылі
Падатрад:	Glossata
Секцыя:	Cossina
Падсекцыя:	Bombycina
Надсямейства:	Geometroidea
Сямейства:	Пядзенікі
Род:	Siona
Від:	Siona lineata
Міжнародная навуковая назва
	Siona lineata
NCBI	190364
EOL	445310

Siona lineata — від молей сямейства пядзенікі (Geometridae). Від упершыню апісаў Джавані Антоніа Скаполі ў сваёй «Entomologia Carniolica» 1763 года^[1].

Падвіды[правіць | правіць зыходнік]

Падвіды ўключаюць^[2]:

Siona lineata lineata (Scopoli, 1763)
Siona lineata oenotriensis (Staudinger, 1915)

Распаўсюджанне[правіць | правіць зыходнік]

Гэты даволі распаўсюджаны від можна сустрэць па ўсёй Еўропе^[3]. Від таксама прысутнічае ў Амурскай і Усурыйскай абласцях, Паўднёвай Сібіры, Цэнтральнай Азіі, Казахстане, Каўказе, Малой Азіі і Расіі^[4].

Асяроддзе пражывання[правіць | правіць зыходнік]

Ілюстрацыя з «Брытанскай энтамалогіі» Джона Кёрціса

Матылькі жывуць на вапняковых і крэйдавых лугах, у невялікай мясцовасці, у адкрытых лясах, на пашах і травяністых участках^[5]^[6].

Апісанне[правіць | правіць зыходнік]

Размах крылаў 35-40 мм^[5]. Крылы белага або крэмавага колеру з цёмнымі жылкамі ўверсе і чорнымі або цёмна-карычневымі жылкамі ўнізе^[6]. На ніжнім баку крылаў звычайна таксама паказваецца чорная папярочная паласа за сярэдзінай, вельмі слабая на задніх крылах. Маладыя молі звычайна крэмавага колеру, але па меры сталення крылцы бялеюць. Са знікненнем лускі чорныя жылкі на ніжнім баку становяцца ўсё больш прыкметнымі на верхняй частцы крылаў^[7].

Галава невялікая, з вялікімі шарападобнымі вачыма. Ногі доўгія і стройныя. У самцоў доўгае тонкае брушка з загнутым уверх канцом, у той час як у самак брушка больш тоўстае і не выгнутае. Самкі таксама меншыя і з больш вуглаватымі крыламі. У самак брушка мае тры падоўжныя чорныя лініі^[7].

Біялогія[правіць | правіць зыходнік]

Лёт імага днём у адным пакаленні з пачатку мая да канца чэрвеня. Вусень харчуецца рознымі травамі (маяран (Origanum majorana), купкоўка зборная (Dactylis glomerata), Hypericum maculatum, віды роду гарошак (Vicia), Galium verum, сумнік звычайны (Solidago virgaurea), крываўнік лекавы (Achillea millefolium), Tanacetum vulgare), а таксама дрэвавымі раслінамі (лаза вушастая (Salix aurita), каліна звычайная (Viburnum opulus))^[5]^[8]^[9]. Від зімуе ў выглядзе паўразрослага вусеня, а затым акукляецца ў кокане, прымацаваным да травінкі або сцябла расліны^[7].