Лёвенскі каталіцкі ўніверсітэт: Розніца паміж версіямі

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
[дагледжаная версія][дагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
др →‎Спасылкі: clean up using AWB (7893)
Радок 28: Радок 28:
* [http://www.kuleuven.be сайт універсітэта]
* [http://www.kuleuven.be сайт універсітэта]
{{Ліга еўрапейскіх даследчых універсітэтаў}}
{{Ліга еўрапейскіх даследчых універсітэтаў}}

{{Normdaten
|PND=
|LCCN=
|VIAF=
|SELIBR=
|GKD=
|SWD=4198857-7
|WP=
}}


[[Катэгорыя:Горад Лёвен]]
[[Катэгорыя:Горад Лёвен]]
Радок 33: Радок 43:
[[Катэгорыя:З'явіліся ў 1968 годзе]]
[[Катэгорыя:З'явіліся ў 1968 годзе]]
[[Катэгорыя:Каталіцкія навучальныя ўстановы]]
[[Катэгорыя:Каталіцкія навучальныя ўстановы]]
[[Катэгорыя:Універсітэты]]
[[Катэгорыя:Універсітэты паводле алфавіту]]


[[be-x-old:Лювэнскі каталіцкі ўнівэрсытэт]]
[[be-x-old:Лювэнскі каталіцкі ўнівэрсытэт]]
Радок 54: Радок 64:
[[tr:Leuven Katolik Üniversitesi]]
[[tr:Leuven Katolik Üniversitesi]]
[[zh:荷语天主教鲁汶大学]]
[[zh:荷语天主教鲁汶大学]]
{{Normdaten
|PND=
|LCCN=
|VIAF=
|SELIBR=
|GKD=
|SWD=4198857-7
|WP=
}}

Версія ад 22:48, 27 сакавіка 2012

Замак Арэнберг, частка Каталіцкага ўніверсітэту
Універсітэцкая бібліятэка

Лёвенскі каталіцкі ўніверсітэт, Лувенскі ўніверсітэт — самы старэйшы універсітэт Бельгіі, знаходзіцца ў горадзе Лёвене.

Гісторыя

Пячатка Каталіцкага ўніверсітэта Лёвена

Датай заснавання лічыцца 1425 г., калі брабанцкі князь Ян IV звярнуўся з просьбай, пра адкрыццё школы (studium generale), да папы рымскага Марціна V. У сваёй просьбе ён падкрэсліваў зручнасць мясцовасці і дабрабыт жыхароў горада, а таксама наяўнасць адпаведнага будынка для школы.

Праз пяць гадоў пасля заснавання агульнай школы, Папа Рымскі Яўген IV, адчыніў тут багаслоўскі факультэт, які прынёс універсітэту найбольшую славу. Лёвенскі універсітэт стаў міжнародным цэнтрам філасофіі неатамізму.

Пад час Французскай рэвалюцыі быў зачынены і толькі з нараджэннем сучаснай бяльгійскай дзяржавы, 1831 г., быў адноўлены — перш у горадзе Мехелен, а адтуль перанесены зноў у Лёвен.

У 18881889 г. тут пры дапамозе кардынала Д. Мерсье быў заснаваны Вышэйшы інстытут філасофіі (школа Фамы Аквітанскага), з 1894 г. выдаваўся часопіс «Revue Neoscolastique». У час абодвух сусветных войнаў былі знішчаныя вялікія універсітэцкія кнігазборы, утрачана частка архіваў.

У 1946 г. пад адной адміністрацыяй паўсталі дзве паралельныя секцыі універсітэта — французская і фламандская, а з 1970 г. існуюць два асобныя універсітэты — французскі (у горадзе Лёвен-ле-Нёў) і фламандскі. Абодва лічацца пераемнікамі старога універсітэта.

Мова

Спачатку адзінай мовай універсітэту была лацінская, пасля французская. Толькі ў 1920 г. лекцыі пачалі чытаць на фламандскай мове.

Беларусы ў Лёвенскім універсітэце

Першым беларусам, які скончыў вышэйшыя студыі ў Лёвенскім універсітэце з тытулам доктара філасофіі, быў Фабіян Абрантовіч. Сярод астатніх выпускнікоў-беларусаў: Уладзімір Бакуновіч, Вітаўт Кіпель, Зора Кіпель, Павал Урбан.

Літаратура

  • Беларусь-Бельгія: Грамадска-культурнае ўзаемадзеянне: Матэрыялы міжнар. «круглага стала», Мінск, 2001 / Рэдкал.: А. Мальдзіс і інш. — Мн.:"Беларускі кнігазбор", 2002. ISBN 985-6638-68-2.

Спасылкі