Міхал Францішак Сапега: Розніца паміж версіямі
[дагледжаная версія] | [дагледжаная версія] |
Няма тлумачэння праўкі |
|||
Радок 31: | Радок 31: | ||
| месца нараджэння = |
| месца нараджэння = |
||
| дата смерці =19.11.1700 |
| дата смерці =19.11.1700 |
||
| месца смерці = |
| месца смерці = |
||
| пахаваны = |
| пахаваны = |
||
| пахаваная = |
| пахаваная = |
Версія ад 18:42, 13 студзеня 2018
Міхал Францішак Сапега | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Michał Franciszek Sapieha | |||||||
| |||||||
| |||||||
|
|||||||
Папярэднік | Караль Станіслаў Радзівіл | ||||||
Пераемнік | Якуб Генрык Флемінг | ||||||
|
|||||||
Папярэднік | Матэвуш Ромер | ||||||
Пераемнік | Юзаф Мнішак | ||||||
|
|||||||
Нараджэнне | 1670 | ||||||
Смерць |
19 лістапада 1700 |
||||||
Месца пахавання | |||||||
Род | Сапегі | ||||||
Бацька | Казімір Ян Сапега | ||||||
Маці | Крысціна Барбара Глябовіч | ||||||
Жонка | няма | ||||||
Дзеці | няма | ||||||
Адукацыя | |||||||
Званне | генерал |
Міхал Францішак Сапега (1670 — 19 лістапада 1700, Алькенікі) — вялікалітоўскі дзяржаўны і ваенны дзеяч. Вялікі канюшы літоўскі (з 1690).
Біяграфія
Вучыўся ў езуіцкіх калегіўмах у Варшаве і Брунсбергу (Браневе). У 1689 паступіў на службу ў аўстрыйскае войска, удзельнічаў у войнах супраць туркаў, генерал-маёр (1692). У 1696 вярнуўся у Вялікае Княства Літоўскае. Вялікі канюшы літоўскі з 1690, адначасова генерал літоўскай артылерыі з 1698, староста ашмянскі з 1699.
У 1700 атрымаў ад аўстрыйскага імператара чын генерал-лейтэнанта і тытул князя Свяшчэнай Рымскай Імперыі. Камандаваў сапегаўскімі войскамі ў вайне супраць шляхты — «рэспубліканцаў». У Алькеніцкай бітве 18 лістапада 1700 капітуляваў і быў засечаны шляхтай.
Сям'я
Паходзіў з чарэйскай лініі магнацкага роду Сапегаў, сын вялікага літоўскага гетмана Казіміра Яна і яго першай жонкі Крысціны Барбары Глябовіч. Меў братоў Ежы Станіслава і Аляксандра Паўла.
Не паспеў ажаніцца і не пакінуў нашчадкаў.
Крыніцы
- Сапегі // Вялікае княства Літоўскае: Энцыклапедыя. У 3 т.. — Мн.: Беларуская Энцыклапедыя.
Зноскі
- ↑ а б Гісторыя Сапегаў : жыццяпісы, маёнткі, фундацыі — Мн.: Віктар Хурсік, 2017. — С. 66. — 586 с. — ISBN 978-985-7025-75-6