Хімкі: Розніца паміж версіямі
[дагледжаная версія] | [дагледжаная версія] |
Няма тлумачэння праўкі |
вікіфікацыя, дапаўненне |
||
Радок 65: | Радок 65: | ||
|add3 = |
|add3 = |
||
}} |
}} |
||
'''Хімкі''' ({{lang-ru|Химки}}) |
'''Хімкі''' ({{lang-ru|Химки}}) — горад (з 1939) абласнога падпарадкавання ў [[Маскоўская вобласць|Маскоўскай вобласці]] [[Расія|Расіі]]. |
||
Хімкі |
Хімкі — трэці па насельніцтву падмаскоўны горад. |
||
Горад размешчаны на беразе [[Масква (канал)|канала імя Масквы]]. Хімкі непасрэдна прымыкаюць з паўночнага захаду да [[Масква|Масквы]], то ёсць мяжа праходзіць па [[ |
Горад размешчаны на беразе [[Масква (канал)|канала імя Масквы]]. Хімкі непасрэдна прымыкаюць з паўночнага захаду да [[Масква|Масквы]], то ёсць мяжа праходзіць па [[Маскоўская кальцавая аўтамабільная дарога|Маскоўскай кальцавой аўтамабільнай дарозе]], а таксама з захаду, поўначы і усходу апярэзвае эксклаўныя маскоўскія раёны Куркіна і Малжаніноўскі. |
||
Хімкі |
Хімкі — адзіны населены пункт, які ўваходзіць у склад [[Хімкі (гарадская акруга)|гарадской акругі Хімкі]]<ref>[http://www.admhimki.ru/files/docs/file/ustav.doc Устав городского окурга Химки]</ref>, у Хімках размешчана адміністрацыя гарадской акругі. |
||
== Гісторыя == |
== Гісторыя == |
||
Паселішча было закладзена [[13 лістапада]] [[1851]] года, калі была адчынена станцыя Пецярбурска-Маскоўскай чыгункі Хімская (зараз станцыя Хімкі), а пры ёй паўстала прыстанцыйнае мястэчка. Цягнікі стаялі на станцыі ўсяго 10 хвілін<ref>А. |
Паселішча было закладзена [[13 лістапада]] [[1851]] года, калі была адчынена станцыя Пецярбурска-Маскоўскай чыгункі Хімская (зараз станцыя Хімкі), а пры ёй паўстала прыстанцыйнае мястэчка. Цягнікі стаялі на станцыі ўсяго 10 хвілін<ref>А. В. Белов. [http://txts.mgou.ru/vestnik/2007/hist2.pdf «Дачные поселения и пригороды на территории Московской губернии в конце XIX — начале XX века»] // Вестник Московского Государственного Областного Университета, серия «История и политические науки», № 1, М., 2007, стр. 113—114</ref>. Станцыя была першай ад Масквы; яна была аднесеная да 4 класу, і паводле штацу ёй належылі касір, начальнік станцыі і ягоны памочнік і адзін жандар. На станцыі былі пабудаваныя драўляныя платформы, «гасцёўна» (вакзал), чыгуначная будка і жылы дом для чыгуначнікаў. У [[1869]] годзе ў мястэчку Хімская станцыя стала пражывалі 39 чалавек, галоўным чынам чыгуначныя рабочыя і служачыя. Ад станцыі да Пецярбурскай шашы праз лес была праведзена дарога — Царская алея (цяпер Маскоўская вуліца), якая да пачатку [[XX стагоддзе|XX стагоддзя]] была брукавана. |
||
У [[1907]] годзе станцыйнае мястэчка налічвала ўжо 47 двароў. У ім пабудавалі пошту, тэлеграф, прыватную аптэку, дзве каланіяльныя крамы, карчму, рэстарацыю з кегельбанам. Агульнае насельніцтва, з навакольнымі вёскамі і дачамі, складала 1,5 тысячы чалавек; летам насельніцтва за кошт дачнікаў налічвала каля 5 тысячаў чалавек. |
У [[1907]] годзе станцыйнае мястэчка налічвала ўжо 47 двароў. У ім пабудавалі пошту, тэлеграф, прыватную аптэку, дзве каланіяльныя крамы, карчму, рэстарацыю з кегельбанам. Агульнае насельніцтва, з навакольнымі вёскамі і дачамі, складала 1,5 тысячы чалавек; летам насельніцтва за кошт дачнікаў налічвала каля 5 тысячаў чалавек. |
||
== Гандаль == |
== Гандаль == |
||
У [[2000]] годзе ў горадзе адчынілася першая ў Расіі крама найбуйнейшага ў свеце мэблевага рытэйлера [[ІКЕА]], які пасля стаў часткай гандлёвага комплексу МЕГА. Да [[2005]] года Хімкінскі комплекс МЕГА |
У [[2000]] годзе ў горадзе адчынілася першая ў Расіі крама найбуйнейшага ў свеце мэблевага рытэйлера [[ІКЕА]], які пасля стаў часткай гандлёвага комплексу МЕГА. Да [[2005]] года Хімкінскі комплекс МЕГА з’яўляўся найбуйнейшым на той момант гандлёвым цэнтрам Расіі і уключаў у сябе гіпермаркет французскай гандлёвай сеткі [[Ашан]], будаўнічы супермаркет OBI, крамы сетак Калінка-Стокман, [[М-Відэа]] і дзясяткі іншых крамаў і прадпрыемстваў абслугоўвання. |
||
== Спорт == |
== Спорт == |
||
Радок 85: | Радок 85: | ||
== Вядомыя ўраджэнцы і жыхары == |
== Вядомыя ўраджэнцы і жыхары == |
||
* [[Эдуард Барысавіч Астаф'еў|Эдуард |
* [[Эдуард Барысавіч Астаф'еў|Эдуард Астаф’еў]], беларускі скульптар. |
||
* [[Міхайла Грамыка]], беларускі пісьменнік |
* [[Міхайла Грамыка]], беларускі пісьменнік. |
||
== Гарады-пабрацімы == |
== Гарады-пабрацімы == |
||
Радок 92: | Радок 92: | ||
* {{Сцяг Украіны}} [[Палтава]], [[Украіна]] |
* {{Сцяг Украіны}} [[Палтава]], [[Украіна]] |
||
* {{Сцяг Турцыі}} [[Кемер]], [[Турцыя]] |
* {{Сцяг Турцыі}} [[Кемер]], [[Турцыя]] |
||
⚫ | |||
== Літаратура == |
== Літаратура == |
||
* {{Крыніцы/БелЭн|17}} |
* {{Крыніцы/БелЭн|17}} |
||
⚫ | |||
== Спасылкі == |
|||
{{Commons|Category:}} |
|||
{{DEFAULTSORT:Хімкі}} |
{{DEFAULTSORT:Хімкі}} |
Версія ад 08:13, 28 кастрычніка 2018
Горад
| ||||||||||||||||||||||||||||||
Хімкі (руск.: Химки) — горад (з 1939) абласнога падпарадкавання ў Маскоўскай вобласці Расіі.
Хімкі — трэці па насельніцтву падмаскоўны горад.
Горад размешчаны на беразе канала імя Масквы. Хімкі непасрэдна прымыкаюць з паўночнага захаду да Масквы, то ёсць мяжа праходзіць па Маскоўскай кальцавой аўтамабільнай дарозе, а таксама з захаду, поўначы і усходу апярэзвае эксклаўныя маскоўскія раёны Куркіна і Малжаніноўскі.
Хімкі — адзіны населены пункт, які ўваходзіць у склад гарадской акругі Хімкі[3], у Хімках размешчана адміністрацыя гарадской акругі.
Гісторыя
Паселішча было закладзена 13 лістапада 1851 года, калі была адчынена станцыя Пецярбурска-Маскоўскай чыгункі Хімская (зараз станцыя Хімкі), а пры ёй паўстала прыстанцыйнае мястэчка. Цягнікі стаялі на станцыі ўсяго 10 хвілін[4]. Станцыя была першай ад Масквы; яна была аднесеная да 4 класу, і паводле штацу ёй належылі касір, начальнік станцыі і ягоны памочнік і адзін жандар. На станцыі былі пабудаваныя драўляныя платформы, «гасцёўна» (вакзал), чыгуначная будка і жылы дом для чыгуначнікаў. У 1869 годзе ў мястэчку Хімская станцыя стала пражывалі 39 чалавек, галоўным чынам чыгуначныя рабочыя і служачыя. Ад станцыі да Пецярбурскай шашы праз лес была праведзена дарога — Царская алея (цяпер Маскоўская вуліца), якая да пачатку XX стагоддзя была брукавана.
У 1907 годзе станцыйнае мястэчка налічвала ўжо 47 двароў. У ім пабудавалі пошту, тэлеграф, прыватную аптэку, дзве каланіяльныя крамы, карчму, рэстарацыю з кегельбанам. Агульнае насельніцтва, з навакольнымі вёскамі і дачамі, складала 1,5 тысячы чалавек; летам насельніцтва за кошт дачнікаў налічвала каля 5 тысячаў чалавек.
Гандаль
У 2000 годзе ў горадзе адчынілася першая ў Расіі крама найбуйнейшага ў свеце мэблевага рытэйлера ІКЕА, які пасля стаў часткай гандлёвага комплексу МЕГА. Да 2005 года Хімкінскі комплекс МЕГА з’яўляўся найбуйнейшым на той момант гандлёвым цэнтрам Расіі і уключаў у сябе гіпермаркет французскай гандлёвай сеткі Ашан, будаўнічы супермаркет OBI, крамы сетак Калінка-Стокман, М-Відэа і дзясяткі іншых крамаў і прадпрыемстваў абслугоўвання.
Спорт
У Хімках маецца футбольны клуб «Хімкі».
Вядомыя ўраджэнцы і жыхары
- Эдуард Астаф’еў, беларускі скульптар.
- Міхайла Грамыка, беларускі пісьменнік.
Гарады-пабрацімы
Зноскі
- ↑ http://www.admhimki.ru/istoriya/istoriya-goroda/
- ↑ Закон Московской области от 27.04.2012 N 42/2012-ОЗ "О внесении изменений в Закон Московской области "О статусе и границе городского округа Химки" (принят постановлением Мособлдумы от 19.04.2012 N 19/13-П)
- ↑ Устав городского окурга Химки
- ↑ А. В. Белов. «Дачные поселения и пригороды на территории Московской губернии в конце XIX — начале XX века» // Вестник Московского Государственного Областного Университета, серия «История и политические науки», № 1, М., 2007, стр. 113—114
Літаратура
- Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 17: Хвінявічы — Шчытні / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2003. — Т. 17. — 512 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0279-2 (т. 17).
Спасылкі
- На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Хімкі