Слізь

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі

Слізь — прадукт сакрэцыі клетак, у шматклетачных арганізмах — пераважна эпітэліяльнай тканкі слізістых абалонак.

Гэта глейкае рэчыва часцей за ўсё складаецца з гліказамінагліканаў, таксама часта ўтрымлівае некаторыя антысептыкі (напрыклад, лізацым) і імунаглабуліны, якія служаць для абароны эпітэліяльных клетак лёгкіх, страўнікава-кішачнага тракта, мочапалавой сістэмы, зроку і слыху ў млекакормячых; эпідэрмісу ў земнаводных, жабраў у рыб. Слімакі, смаўжы і некаторыя беспазваночныя таксама вырабляюць слізь, якая, апроч ахоўнай функцыі (як слізістай, так і ад драпежнікаў з-за непрыемнага смаку), можа палегчыць перасоўванне і адыгрываць сваю ролю пры камунікацыі.

Гл. таксама[правіць | правіць зыходнік]

Зноскі

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]