Адрачэнне апостала Пятра
.jpg)
Адрачэнне апостала Пятра — новазапаветны эпізод, калі апостал Пётр адрокся ад Ісуса Хрыста пасля Яго арышту, што было прадказана Ісусам яшчэ падчас Тайнай вячэры. Пётр тройчы адрокся ў страху, што яго таксама арыштуюць, а калі пачуў, як праспяваў певень, ён успомніў словы свайго Настаўніка і горка пашкадаваў і плакаў[1]. Гэты сюжэт сустракаецца ва ўсіх чатырох Евангеллях (Мц 26:69—75; Мк 14:66—72; Лк 22:55—62; Ін 18:15—18, 18:25—27).
Эпізод адносіцца да Пакут Хрыстовых і прыходзіцца да часу пасля арышту Ісуса ў Гефсіманскім садзе пасля пацалунку Іуды. Паводле храналогіі евангельскіх падзей гэта адбылося ў ноч з чацвярга на пятніцу.
Ход падзей
[правіць | правіць зыходнік]Прадказанне
[правіць | правіць зыходнік]
Пра тое, што Пётр ад Яго адмовіцца, Ісус Хрыстос сказаў сваім вучням загадзя, падчас Апошняй Вячэры. Усе чатыры кананічныя Евангеллі адзначаюць гэты эпізод і момант з трохразовым адрачэннем перш чым заспявае певень (Мц 26:34; Лк 22:33; Ін 13:38), за выключэннем Марка, які выкладае, што певень заспявае двойчы (Мк 14:29—31).
Адрачэнне
[правіць | правіць зыходнік]
Пасля арышту Ісуса, Яго прывялі ў двор першасвятара Кайяфы. Пётр рушыў услед за натоўпам, але застаўся ў двары звонку, седзячы разам са слугамі (паводле Марка і Лукі — каля агню). Тут да яго падышла адна служанка, паводле Марка — служанка першасвятара, і сказала «і ты быў з Ісусам Галілеянінам». Паводле Яна Пётр яшчэ быў звонку, не ўваходзячы ў двор, і пазнала яго раба-брамніца, міма якой яго спрабаваў правесці знаёмы Кайяфу апостал, як прынята лічыць — апавядальнік, апостал Ян. Тут Пётр адрокся ад Настаўніка перад усімі ў першы раз. Паводле Марка, хоць і не ва ўсіх спісах рукапісаў, тут заспяваў певень у першы раз.
Затым яго зноў пазнала служанка, паводле Мацвея іншая, якая ўбачыла яго пасля таго, як ён выйшаў за браму, але паводле Марка — тая ж самая альбо нейкі мужчына, паводле Лукі і Яна, згодна з апошнім яны разам стаялі каля агню. Пётр адрокся ад Ісуса ў гэты момант другі раз.
Потым, паводле Мацвея, Марка і Лукі, да Пятра падышлі і сказалі, што ён сапраўды быў з Ісусам, таму што гаворыць як Галілеянін. Ян не згадвае пра факт акцэнту, затое кажа, што да яго падышоў адзін з рабоў першасвятара, які быў сваяком Малха, якому апостал раней у Гефсіманскім садзе адсек вуха, і апазнаў яго. Пётр адрокся ў трэці раз і тут заспяваў певень, паводле Марку — у другі раз.
Пакаянне Пятра
[правіць | правіць зыходнік]
Паводле трох евангелістаў, Пётр згадаў аб прароцтве як толькі заспяваў певень, а Лука дадае, што Ісус паглядзеў у гэты момант у вочы Пятру. Цікава, што Евангелле паводле Яна заканчваецца тым, што калі Ісус Хрыстос пасмяротна з'явіўся да вучняў Ён тройчы просіць ад Пятра пацвердзіць яго любоў да Сабе[2].
Лічыцца, што Пётр ніколі не забываў сваёй здрады. Святы Клімент, вучань Пятра, распавядае, што Пётр на працягу ўсяго астатняга жыцця пры спеве пеўня станавіўся на калені і, абліваючыся слязамі, каяўся ў сваім адрачэнні, хоць Сам Гасподзь, неўзабаве пасля Свайго ўваскрасення, дараваў яму.
Захавалася яшчэ адно старажытнае паданне, што вочы апостала Пятра былі чырвоныя ад частага і горкага плачу[3]. Певень стаў адным з вядомых атрыбутаў у хрысціянскім мастацтве.
Зноскі
- ↑ Peter: apostle for the whole church by Pheme Perkins. 2000. p. 85. ISBN 0-567-08743-3
- ↑ Repentance in Christian theology by Mark J. Boda, Gordon T. Smith. 2006. p. 110. ISBN 0-8146-5175-5
- ↑ Отречение апостола Петра // Глава из «Закона Божьего» протоиерея Серафима Слободского
Спасылкі
[правіць | правіць зыходнік]
На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Адрачэнне апостала Пятра- Отречение апостола Петра Архівавана 26 мая 2012.. ВидеоПаломник.ru
- Отречение апостола Петра. (Глава из «Закона Божия» протоиерея Серафима Слободского). Православный календарь
Арышт, суд і пакаранне смерцю Ісуса Хрыста → Ісус Хрыстос з моманту смерці да Уваскрэсення | ||
|---|---|---|
| Падзеі |  | |
| Месцы | ||
| Ісус і вучні | ||
| Іўдзеі | ||
| Рымляне | ||
| Рэчы | ||
| Іканаграфія | ||
