Перайсці да зместу

Адрыян Браўэр

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Адрыян Браўэр
Фатаграфія
Партрэт працы Ван Дэйка
Імя пры нараджэнні Adriaen Brouwer
Дата нараджэння 1605/1606
Месца нараджэння
Дата смерці 1638(1638)
Месца смерці
Месца пахавання
Грамадзянства
Род дзейнасці мастак, графік, архітэктурны чарцёжнік, дзеяч выяўленчага мастацтва
Жанр жанравы жывапіс[3][4], пейзаж[4] і партрэт[4]
Мастацкі кірунак барока[5]
Заступнікі Рубенс
Уплыў на Тэнірс, Карнеліс Сафтлевен
Член у
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Адрыян Браўэр (1605 ці 1606, г. Аўдэнардэ, Бельгія1 лютага 1638) — фламандскі жывапісец. Майстар бытавога жанру і пейзажа. Прадстаўнік дэмакратычнага кірунку ў мастацтве фламандскага барока.

Біяграфічныя звесткі

[правіць | правіць зыходнік]

Вучыўся ў Бруселі. У 1621 пераехаў у Галандыю, з 1631 у Харлеме, у 1631 жыў у Антверпене. Пісаў пераважна сцэны з народнага побыту. У сувязі з нявысветленымі абставінамі дзейнасці мастака большасць яго твораў датуецца адносна.

«Сцэна ў шынку». 1630-ыя г.

Творчасць Адрыяна Браўэра вызначаецца самабытнасцю мастацкай мовы. Ён ствараў невялікія па памерах карціны і звычайна паказваў у іх людзей з нізоў грамадства. Гэта гулякі, п'яніцы, карцёжнікі — вясковы і гарадскі плебс. Аднак у адрозненне ад Пітэра Брэйгеля, які таксама выяўляў прасталюдзінаў, героі твораў Браўэра паказаны ў канкрэтных сітуацыях, яны больш індывідуальныя і характарныя, а выявы пазбаўлены шырыні і панарамнасці трактовак.[7] У карцінах «Бойка за картамі», «Сцэна ў шынку», «Горкія лекі», «Бойка», «Гулякі» (названыя работы адносяцца да 1630-ых г.) Браўэр паказвае людзей, зломленых нястачай, горам, грубых і нястрыманых у праяўленні сваіх схільнасцей. Карціны вызначаюцца гратэскавасцю вобразаў, сарказмам, тэмпераментам.

Сярод яго пейзажаў «Дзюны», «Пейзаж з усходам месяца». А. Браўэр — адзін з лепшых каларыстаў XVII ст.[8]

Зноскі

  • Лазука Б. Гісторыя сусветнага мастацтва. XVII — XVIII стагоддзі / Б.А.Лазука. — Мн.: Беларусь, 2010. ISBN 978-985-01-0899-9
  • Шунейка Я. Браўэр // БЭ ў 18 т. Т. 3. — Мн.: БелЭн, 1996.