Азоцістая кіслата

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Азоцістая кіслата
Выява хімічнай структуры
Выява малекулярнай мадэлі
Агульныя
Сістэматычнае найменне Азоцістая кіслата
Хім. формула HNO2
Фізічныя ўласцівасці
Стан (ст. ум.) цвёрдае
Адн. малек. маса 47.0134 а. а. м.
Малярная маса 47.0134 г/моль
Шчыльнасць 1.685 (вадк)
Тэрмічныя ўласцівасці
Тэмпература плаўлення 42.35 °C
Тэмпература кіпення 158 °C
Хімічныя ўласцівасці
pKa 3.4
Растваральнасць у вадзе 548 г/100 мл
Класіфікацыя
Рэг. нумар CAS [7782-77-6]
PubChem 24529
Рэг. нумар EINECS 231-963-7
SMILES
ChemSpider 22936

Азоцістая кіслата HNO2 — слабая аднаасноўная кіслата, існуе толькі ў разведзеных водных растворах, афарбаваных у слабы блакітны колер, і ў газавай фазе.

Солі азоцістай кіслаты называюцца нітрытамі або азоцістакіслымі. Нітрыты значна больш устойлівыя, чым HNO2, усе яны з'яўляюцца таксічнымі.

Будова[правіць | правіць зыходнік]

У газавай фазе планарная малекула азоцістай кіслаты існуе ў выглядзе двух канфігурацый цыс- и транс-. Пры пакаёвай тэмпературы пераважае транс-ізамер.

транс-ізамер
цыс-ізамер

Другая структура з'яўляецца больш устойлівай. Так, для цыс-HNO2(г) DG°f = -42,59 кДж/моль, а для транс–HNO2(г) DG = -44,65 кДж/моль.

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

  • Азоцістая кіслата // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т.1: А — Аршын / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн.: БелЭн, 1996. — Т. 1. — 552 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0036-6 (т.1).
  • Хімічны слоўнік навучэнца. — Мн.: Народная асвета, 2004 — С. 12. // Азоцістая кіслата

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]