Берынга

Востраў Берынга
	руск.: Остров Беринга
	; Востраў Берынга. Від з космасу
Характарыстыкі
Плошча	1 667 км²
Насельніцтва	752 чал.
Шчыльнасць насельніцтва	0,45 чал./км²
Размяшчэнне
	55°00′ пн. ш. 166°15′ у. д.HGЯO
Акваторыі	Берынгава мора, Ціхі акіян
Краіна	Расія;
Суб’ект РФ	Камчацкі край
	Востраў Берынга
	Востраў Берынга
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Востраў Берынга — буйнейшы востраў у складзе Камандорскіх астравоў.

Размешчаны да ўсходу ад Камчацкага паўвострава, у Берынгавым моры. Даўжыня вострава каля 90 км, шырыня — 24 км. Плошча каля 1700^[1] км². Вышыні да 751^[1] м. Геаграфічныя каардынаты 55° 0' паўн. ш. 166° 15' у.д.

Адміністрацыйна ўваходзіць у склад Алеуцкага раёна Камчацкага края Расіі. На востраве знаходзіцца адзіны населены пункт — сяло Нікольскае з насельніцтвам 752 жыхары (2005, па перапісе 2002 года — 808 чалавек), з якіх каля 300 — алеуты.

Пераважае тундравая расліннасць, у далінах лугі і зараснікі каменнай і хмызняковай бярозы. Лежбішчы марскіх коцікаў і сівучай^[1].

На востраве ў 1741 годзе памёр і пахаваны Вітус Берынг.

Зноскі

↑ ^а ^б ^в Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 3: Беларусы — Варанец / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 1996. — Т. 3.

Літаратура

Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 3: Беларусы — Варанец / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 1996. — Т. 3. — 511 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0068-4 (т. 3). — С. 125.
Географический энциклопедический словарь: Географические названия / Гл. ред А. Ф. Трёшников; Ред. кол.: Э. Б. Алаев, П. М. Алампиев, А. Г. Воронов и др.. — М.: Сов. энциклопедия, 1983. — С. 60. — 538 с. — 100 000 экз. (руск.)

Спасылкі

Аўтарскія фатаграфіі Камандор Архівавана 19 чэрвеня 2009.
Командорские острова // Сайт «Планета Земля» Geosfera.Org (руск.)

[bel3-1] а ^б ^в Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 3: Беларусы — Варанец / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 1996. — Т. 3.

[1]