Віржыні Шыманец
Віржыні Шыманец | |
---|---|
фр.: Virginie Symaniec | |
Дата нараджэння | 25 снежня 1968[1] (56 гадоў) |
Месца нараджэння |
|
Грамадзянства | |
Бацька | Лявон Шыманец |
Род дзейнасці | рэдактар, тэатразнавец, пісьменніца, перакладчыца |
Навуковая сфера | тэатразнаўства, беларусістыка, мовазнаўства |
Навуковая ступень | доктар[d] і габілітаваны доктар |
Альма-матар | |
Навуковы кіраўнік | Martine de Rougemont[d][2] |
Сайт | leverasoie.com |
Віржынí Шыманéц (часам Шыманек; фр.: Virginie Symaniec; 25 снежня 1968, Мезон-Лафіт, Францыя) — французская даследчыца беларускага тэатра, лінгвістка, гісторык і выдавец беларускага паходжання. Пісьменніца і перакладчыца з беларускай на французскую мову.
Біяграфія
[правіць | правіць зыходнік]Нарадзілася ў 1968 годзе ў Францыі ў сям’і Лявона Шыманца і Мары-Франс Сіро. Пляменніца Івонкі Сурвілы. Бацька Лявон Шыманец узначальваў арганізацыю беларусаў Францыі «Хаўрус», з’яўляючыся паслом інтарэсаў беларускай нацыі ў Францыі[3].
Віржыні Шыманец — доктарка тэатральных даследаванняў (Інстытут тэатральных даследаванняў, Парыж, 2000). Спецыялістка па культурных адносінах і па культурнай палітыцы Беларусі. Габілітаваная доктарка (Парыж, EHESS, 2010)[4].
Дзейнасць
[правіць | правіць зыходнік]З 1996 года на працягу 10 гадоў узначальвала парыжскую асацыяцыю «Les Perspectives biélorussiennes» (Беларускія перспектывы). Працавала ў выдавецтве L’Harmattan, у якім кіравала серыяй, прысвечанай Беларусі. У 2011 годзе заснавала выдавецтва «Le Ver à Soie» (Шаўкапрад) у Парыжы[5]. Перакладае з беларускай і з рускай моў. З беларускай мовы пераклала п’есу «Тутэйшыя» Янкі Купалы[6]. Пад кіраўніцтвам В. Шыманец у супрацы з А. Лапатнёвай быў перакладзены на французскую мову раман А. Бахарэвіча «Дзеці Аліндаркі»[7]. Гэта першы ў гісторыі раман, перакладзены на французскую непасрэдна з беларускай мовы.
Піша не толькі навуковыя тэксты і кнігі, а таксама прозу. У 2019 годзе дэбютавала як пісьменніца з кнігай «Barnum» (Ятка)[8].
Бібліяграфія
[правіць | правіць зыходнік]- Virginie Symaniec, Alexandra Goujon, Parlons biélorussien: Langue et culture, L’Harmattan, 1997.
- Virginie Symaniec, Le Théâtre en Biélorussie (fin du XIXème siècle — années 1920), L’Harmattan, 2003.
- Virginie Symaniec, Mikola Piniguine. Mises en scène d’un exil, L’Harmattan, 2003.
- Virginie Symaniec, Jean-Charles Lallemand, Biélorussie: Mécanique d’une dictature, Les Petits Matins, 2007.
- Virginie Symaniec, La Construction idéologique slave orientale: Langues, races et nations dans la Russie du XIXème siècle, PÉTRA, 2012.
- Virginie Symaniec, Barnum, Signes et Balises, 2019[9].
Зноскі
- ↑ Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr: платформа адкрытых даных — 2011. Праверана 31 снежня 2019.
- ↑ https://www.theses.fr/2000PA030108
- ↑ Лявону Шыманцу — 70 гадоў, Радыё Свабода, 9 мая 2007
- ↑ BnF Data
- ↑ Парыжанка Віржыні Шыманец — пра свой беларускі лёс, Радыё Свабода, 18 чэрвеня 2014
- ↑ [https://quartierlibre.coop/livre/592981-les-gens-d-ici-scenes-tragi-comiques-en-quatre--anka-kupala-l-espace-d-un-instant Les gens d’ici scènes tragi-comiques en quatre actes de Janka Kupala]
- ↑ Як «Дзеці Аліндаркі» загаварылі па-французску, Радыё Свабода, 17 лістапада 2018
- ↑ «Barnum», de Virginie Symaniec (France)
- ↑ Virginie Symaniec, Babelio.com