Джордж Вела

Джордж Вела
англ.: George William Vella
член Палаты прадстаўнікоў Мальты[d] 1995 — 1996
дэпутат Еўрапейскага парламента 1 мая 2004 — 19 ліпеня 2004
замяшчаючы член Парламенцкай асамблеі Савета Еўропы[d] 26 красавіка 1982 — 25 красавіка 1983
замяшчаючы член Парламенцкай асамблеі Савета Еўропы[d] 17 верасня 1986 — 26 студзеня 1987
прэзідэнт Мальты 4 красавіка 2019 — 4 красавіка 2024
Папярэднік	Мары-Луіз Калейра Прэка
Пераемнік	Myriam Spiteri Debono[d]
7-ы міністр замежных спраў Мальты[d] 29 кастрычніка 1996 — 6 верасня 1998
Папярэднік	Гвіда дэ Марка
Пераемнік	Гвіда дэ Марка
міністр замежных спраў Мальты[d] 13 сакавіка 2013 — 7 чэрвеня 2017
Папярэднік	Francis Zammit Dimech[d]
Пераемнік	Carmelo Abela[d]
Нараджэнне	24 красавіка 1942(1942-04-24) (82 гады) Зейтун[d], Мальта, Каралеўства Вялікабрытанія
Партыя	Лейбарысцкая партыя
Член у	Парламенцкая асамблея Савета Еўропы
Адукацыя	Мальтыйскі ўніверсітэт
Узнагароды
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Джордж Уільям Вела (англ.: George William Vella; 24 красавіка 1942, Зейтун, брытанская калонія Мальта) — мальтыйскі палітык і 10-ы прэзідэнт Мальты. Быў міністрам замежных спраў Мальты з 1996 па 1998 год, пры прэм’ер-міністры Альфрэдзе Санце і пры прэм’ер-міністры Джозефе Мускаце з 2013 па 2017 год. Быў абраны адзіным кандыдатам на непрамых прэзідэнцкіх выбарах 2019 года на Мальце і прысягнуў у якасці 10-га прэзідэнта Мальты 4 красавіка 2019 года.

Біяграфія

Скончыў медыцынскі факультэт Мальтыйскага ўніверсітэта у 1964 годзе, атрымаў сертыфікат у галіне авіяцыйнай медыцыны з Фарнбара (Вялікабрытанія) і сямейнай медыцыны.

Лейбарысцкая партыя

Уступіў у Лейбарысцкую партыю і пачаў сваю парламенцкую кар’еру ў 1976 годзе. Затым у студзені 1978 года быў абраны членам парламенту, пераабіраўся на 1981, 1992, 1996, 1998, 2003, 2008 і 2013 усеагульных выбарах. У якасці дэпутата парламенту ён прадстаўляе 3-й і 5-й акругі

Служба за граніцай

У 1978 годзе стаў намеснікам сябры Парламенцкай асамблеі Савета Еўропы і дакладчыкам па пытанні аб забруджванні мора на Кангрэсе мясцовых і рэгіянальных уладаў Еўропы (CLRAE). Са студзеня па май 1987 года ён з’яўляўся пастаянным прадстаўніком Мальты ў Савеце Еўропы.

Намеснік лідара

У 1992 годзе абраны намеснікам лідара Лейбарысцкай партыі па парламенцкіх пытаннях і прэс-сакратаром па замежных справах. Ён займаў пасаду намесніка старшыні сумеснага парламенцкага камітэта Савета Еўропы/Мальты.

Асабістае жыццё

Жанаты з Мірыям. Мае дзве дачкі і сына, а таксама сем унукаў.

Спасылкі

• Афіцыйны сайт прэзідэнта Мальты. (англ.)