Лінейнае ўраўненне

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі

Лінейнае ўраўненне — гэта алгебраічнае ўраўненне першай ступені па сукупнасці невядомых[1], г. зн. ураўненне выгляду:

дзе

a1, a2, ..., an, b — вызначаныя лікі,
x1, x2, ..., xn — невядомыя велічыні.

Пры гэтым лікі a1, a2, ..., an называюцца каэфіцыентамі ўраўнення, а bсвабодным членам.

У выпадку, калі свабодны член b = 0, лінейнае ўраўненне называецца аднародным.

Лінейнае ўраўненне можна прадставіць:

  • у агульнай форме:
  • у кананічнай форме:

Лінейнае ўраўненне адной зменнай[правіць | правіць зыходнік]

Лінейнае ўраўненне ад адной зменнай можна прывесці да выгляду:

Колькасць рашэнняў залежыць ад параметраў a і b.

  • Калі то ўраўненне мае бясконцае мноства рашэнняў, бо
  • Калі то ўраўненне не мае рашэнняў, бо не існуе такіх лікаў x, для якіх
  • Калі то ўраўненне мае адзінае рашэнне

Лінейнае ўраўненне дзвюх зменных[правіць | правіць зыходнік]

Геаметрычнае месца кропак лінейнага ўраўнення ад дзвюх зменных выгляду:
y = ax + b.

Лінейнае ўраўненне дзвюх зменных можна прадставіць

  • у агульнай форме:
  • у кананічнай форме:
  • у выглядзе лінейнай функцыі: дзе

Рашэннем або коранем такога ўраўнення называюць такую ​​пару значэнняў зменных якая пры падстаноўцы ператварае яго ў тоеснасць. Такіх рашэнняў (каранёў) лінейнае ўраўненне з двума зменнымі мае бясконцае мноства. Геаметрычнай мадэллю (графікам) такога ўраўнення з'яўляецца прамая

Гл. таксама[правіць | правіць зыходнік]

Зноскі

  1. Математическая энциклопедия. Т. 3. Под ред. И. М. Виноградова. с. 356.

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

  • Математическая энциклопедия / Под ред. И. М. Виноградова. — М.: Советская энциклопедия, 1982. — Т. 3 (Координаты — Одночлен).

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]