Мікалай Іванавіч Аляксееў

Мікалай Іванавіч Аляксееў
Мікалай Іванавіч Аляксееў
Асабістыя звесткі
Дата нараджэння	17 снежня 1898
Месца нараджэння	Санкт-Пецярбург, Расійская імперыя;
Дата смерці	12 жніўня 1985 (86 гадоў)
Пахаванне	Паўночныя могілкі;
Грамадзянства	Расійская імперыя; СССР;
Прафесійная дзейнасць
Род дзейнасці	пісьменнік
Мова твораў	руская
Грамадская дзейнасць
Член у	Саюз беларускіх пісьменнікаў;
Узнагароды	;

Мікалай Іванавіч Аляксееў (17 снежня 1898, Пецярбург — 12 жніўня 1990) — рускі савецкі пісьменнік. Заслужаны работнік культуры БССР (1980)^[1].

Біяграфія

Рана асірацеў, у дзесяць гадоў стаў вучнем, падручным, потым працаваў электраманцёрам у тэхнічных канторах Пецярбурга, на трыкатажнай фабрыцы «Керстэн» і Абухаўскім заводзе. У жніўні 1915 г. прызваны ў армію. На Заходнім фронце быў паранены^[2].

Браў удзел у Лютаўскай і Кастрычніцкай рэвалюцыях і грамадзянскай вайне. У 1918—1958 гг. у Савецкай Арміі — прайшоў шлях ад радавога байца да генерал-маёра. Скончыў у 1935 годзе Акадэмічныя курсы вышэйшага каманднага саставу пры Ваенна-інжынернай акадэміі. Удзельнічаў у баях на Хасане^[2].

У час Вялікай Айчыннай вайны — начальнік аддзела кадраў Заходняга і 3-га Беларускага франтоў. Пасля звальнення ў запас з пасады начальніка Далёкаўсходняй сувораўскай вучэльні ў 1958 годзе жыў у Мінску^[2].

Сябра СП СССР і Беларусі з 1947 года^[2].

Памёр 12 жніўня 1990 года. Пахаваны на Паўночных могілках пад Мінскам^[3] (П-1, 62/11/2)^[4].

Творчасць

Літаратурную дзейнасць пачаў у 1939 годзе. Аўтар раманаў «Яков Железнов» (1946), «Испытание» (1957), «По зову сердца» (1974) аб стойкасці і мужнасці савецкіх людзей у барацьбе з фашысцкімі захопнікамі, аповесці пра двойчы Героя Савецкага Саюза І. Д. Чарняхоўскага «Осколком оборванная жизнь» (1978) і інш. У 1960 Бабруйскі вандроўны тэатр паставіў п’есу Аляксеева «Сестра Варвара»^[1].

Узнагароды

Узнагароджаны двума ордэнамі Леніна, пяццю ордэнамі Чырвонага Сцяга, ордэнамі Кутузава II ступені, Айчыннай вайны I ступені, крыжам Грунвальда III класа і медалямі^[5]. Заслужаны работнік культуры Беларускай ССР (1980)^[2].

Зноскі

↑ ^а ^б т. 5. Биографический справочник. Мн: Издательство «Белорусская советская энциклопедия» имени Петруся Бровки, 1982. 29 с.
↑ ^а ^б ^в ^г ^д Аляксееў Мікалай – Белліт (бел.) (6 ліпеня 2023). Праверана 18 ліпеня 2024.
↑ Збор помнікаў гісторыі і культуры Беларусі / АН БССР. Ін-т мастацтвазнаўства, этнаграфіі і фальклору; Рэд. кал.: С. В. Марцэлеў (гал. рэд.) і інш. — Мн.: БелСЭ, 1988. — Мінск. — 333 с.: іл. — ISBN 5-85700-006-8.
↑ Аблажэй — Брыль – Белліт (бел.) (14 ліпеня 2023). Праверана 18 ліпеня 2024.
↑ Николай Иванович Алексеев (руск.)

Спасылкі

АЛЕКСЕЕВ, Николай Иванович (руск.)

[БС-1] а ^б т. 5. Биографический справочник. Мн: Издательство «Белорусская советская энциклопедия» имени Петруся Бровки, 1982. 29 с.

[:0-2] а ^б ^в ^г ^д Аляксееў Мікалай – Белліт (бел.) (6 ліпеня 2023). Праверана 18 ліпеня 2024.

[ЗП-3] Збор помнікаў гісторыі і культуры Беларусі / АН БССР. Ін-т мастацтвазнаўства, этнаграфіі і фальклору; Рэд. кал.: С. В. Марцэлеў (гал. рэд.) і інш. — Мн.: БелСЭ, 1988. — Мінск. — 333 с.: іл. — ISBN 5-85700-006-8.

[4] Аблажэй — Брыль – Белліт (бел.) (14 ліпеня 2023). Праверана 18 ліпеня 2024.

[5] Николай Иванович Алексеев (руск.)

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]