Мікалай Паўлавіч Чуркін

Мікалай Паўлавіч Чуркін
Мікалай Паўлавіч Чуркін
Дата нараджэння	1 лютага 1949 (75 гадоў)
Месца нараджэння	Краснаярскі край, РСФСР, СССР;
Альма-матар	Ваенная акадэмія Генеральнага штаба Узброеных Сіл Расійскай Федэрацыі;
Прыналежнасць	; Беларусь
Гады службы	1980 — 1995
Званне	Генерал-лейтэнант
Камандаваў	Начальнік Галоўнага штаба Узброеных Сіл — першы намеснік міністра абароны Рэспублікі Беларусь
	Медыяфайлы на Вікісховішчы

Мікала́й Па́ўлавіч Чу́ркін (нар. 1 лютага 1949^[1], Краснаярскі край) — савецкі і беларускі военачальнік, начальнік Глаўнага штаба Узброеных Сіл Рэспублікі Беларусь — першы намеснік Міністра абароны Рэспублікі Беларусь у 1992—1994 гадах, генерал-лейтэнант у адстаўцы. Кандыдат эканамічных навук.

Біяграфія

У 1972 годзе ва ўзросце 23 гадоў скончыў Чэлябінскае вышэйшае танкавае каманднае вучылішча.

У 1980 годзе скончыў Ваенную ордэна Леніна Чырванасцяжную акадэмію бранятанкавых войскаў імя Маршала Савецкага Саюза Р. Я. Маліноўскага.

Праходзіў службу на розных пасадах, пачынаючы з камандзіра ўзвода.

Афганістан

У 1986—1988 знаходзіўся ў Дэмакратычнай Рэспубліцы Афганістан на пасадзе намесніка начальніка штаба Сяргея Ахрамеева, начальніка аператыўнага аддзела 40-й арміі (40А) Туркестанскай ваеннай акругі, якой камандаваў Барыс Громаў. Удзельнічаў у баявых дзеяннях.

Распрацоўваў план вываду савецкіх войскаў праз перавал Гіндукуш.

Многія, у каго выйшаў тэрмін службы і хто мог з’ехаць у Саюз неадкладна, адмовіліся гэта зрабіць, пажадаўшы застацца служыць і прайсці з арміяй увесь шлях да канца. Калі казаць пра персаналіі, то гэта, перш за ўсё, генералы В. І. Варэннікаў, С. Ф. Ахрамееў, М. П. Чуркін.
Б. У. Громаў аб вывадзе савецкіх войскаў з Афганістана.^[2]

У 1990 годзе скончыў Ваенную акадэмію Генеральнага штаба УС СССР імя К. Я. Варашылава.

Распад СССР (1991)

У Беларусі

З 1992 па 1994 год — начальнік Галоўнага штаба Узброеных Сіл Беларусі — першы намеснік міністра абароны Беларусі. У чэрвені—ліпені 1994 года ў Беларусі адбыліся выбары прэзідэнта, на якіх перамог Аляксандр Лукашэнка. У жніўні 1994 года ўказам новага прэзідэнта Беларусі Чуркін быў звольнены з усіх пасад і залічаны ў распараджэнне міністра абароны Беларусі. У 1995 годзе Мікалай Паўлавіч пайшоў у запас у званні генерал-лейтэнанта і вярнуўся ў Расію.

У Расіі

У 1995 годзе стаў генеральным дырэктарам ЗАТ «Агроимпекс», створанага ў горадзе Адзінцова Маскоўскай вобласці. Валодаў 50 % акцый, іншымі 50 % валодаў Юрый Еўдакімовіч Сценін^[3] (працаваў генеральным дырэктарам кампаніі па 2001 год). У снежні 1995 года Барыс Громаў быў абраны дэпутатам Дзяржаўнай думы па Саратаўскай выбарчай акрузе. Громаў прызначыў Мікалая Чуркіна сваім памочнікам — гэта значыць, памочнікам дэпутата Дзярждумы РФ. Дэпутат Савета дэпутатаў Адзінцоўскага раёна, абіраўся дэпутатам Адзінцоўскага раённага Савета Маскоўскай вобласці. 9 студзеня 2000 года Барыс Громаў быў абраны губернатарам Маскоўскай вобласці, у сувязі з чым 28 студзеня ён склаў дэпутацкія паўнамоцтвы. Пасля гэтага Мікалай Чуркін стаў саветнікам губернатара Маскоўскай вобласці Громава (на грамадскіх пачатках).

Савет дэпутатаў Адзінцоўскага раёна

На выбарах 21 студзеня 2001 года быў абраны дэпутатам Савета дэпутатаў Адзінцоўскага раёна другога склікання па аднамандатнай выбарчай акрузе № 15^[4].

Сенатар у Савеце Федэрацыі

З 1 студзеня 2002 года — прадстаўнік урада Маскоўскай вобласці (губернатара Громава) у Савеце Федэрацыі Расійскай Федэрацыі (паўнамоцтвы былі зацверджаны 26 снежня 2001 года), першы намеснік старшыні Камітэта Савета Федэрацыі па аграрна-харчовай палітыцы і прыродакарыстанню. У сувязі з гэтым 25 студзеня 2002 года датэрмінова спыніў паўнамоцтвы дэпутата Савета дэпутатаў Адзінцоўскага раёна^[5]. Паўнамоцтвы члена Савета Федэрацыі спыненыя ў пачатку мая 2012 года^[6], мандат перададзены Барысу Громаву. 3 кастрычніка 2008 года на ўстаноўчай канферэнцыі грамадскай арганізацыі Маскоўскай вобласці «За Адзінае Падмаскоўе» быў абраны яе старшынёй Вышэйшага Савета^[7].

Вучоныя званні

член-карэспандэнт Міжнароднай акадэміі грамадскіх навук
прафесар (не ВАК) Акадэміі праблем бяспекі, абароны і правапарадку

Узнагароды

Узнагароджаны ордэнам Чырвонай Зоркі, 14 медалямі.

ордэн Чырвонай Зоркі (1987)
медаль «За баявыя заслугі» (1982)
медаль Жукава (1996)
ордэн святога дабравернага князя Данііла Маскоўскага^[8]

Сям’я

Жанаты, мае дваіх дзяцей.

Зноскі

↑ Чуркин Николай Павлович, lobbying.ru Архівавана 4 сакавіка 2016.
↑ Б. В. Громов. Мы честно выполнили свой воинский долг! Архівавана 22 чэрвеня 2010., «Московский Комсомолец», 13 февраля 2009 года
↑ Агроимпэкс, ЗАО — Отчет об итогах выпуска — Раскрытие информации
↑ Депутаты Совета депутатов Одинцовского района
↑ Решения Совета депутатов Одинцовского района Московской области в 2002 году
↑ Борис Громов назначен сенатором от Московской области
↑ Учредительная Конференция — начало пути! :: Новости :: ЗА ЕДИНОЕ ПОДМОСКОВЬЕ Архівавана 5 сакавіка 2016.
↑ Московская епархия — Новости

Спасылкі

Мікалай Чуркін на сайце Савета Федэрацыі
Мікалай Чуркін(недаступная спасылка) на сайце выпускнікоў Чэлябінскага ВТКУ імя 50-годдзя Вялікага Кастрычніка
Мікалай Чуркін на Biografija.ru

[1] Чуркин Николай Павлович, lobbying.ru Архівавана 4 сакавіка 2016.

[2] Б. В. Громов. Мы честно выполнили свой воинский долг! Архівавана 22 чэрвеня 2010., «Московский Комсомолец», 13 февраля 2009 года

[3] Агроимпэкс, ЗАО — Отчет об итогах выпуска — Раскрытие информации

[4] Депутаты Совета депутатов Одинцовского района

[5] Решения Совета депутатов Одинцовского района Московской области в 2002 году

[6] Борис Громов назначен сенатором от Московской области

[7] Учредительная Конференция — начало пути! :: Новости :: ЗА ЕДИНОЕ ПОДМОСКОВЬЕ Архівавана 5 сакавіка 2016.

[8] Московская епархия — Новости

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

Начальнікі Генеральнага штаба Узброеных Сіл Рэспублікі Беларусь
Начальнікі Галоўнага штаба	Мікалай Чуркін (1992—1994) • Леанід Мальцаў (1994—1995) • Аляксандр Чумакоў (1995—1996) • Міхаіл Казлоў (1997—2001)
Начальнікі Генеральнага штаба	Сяргей Гурулёў (2001—2009) • Пётр Ціханоўскі (2009—2014) • Алег Белаконеў (2014—2019) • Аляксандр Вальфовіч (2020—2021) • Віктар Гулевіч (2021—2024) • Павел Муравейка (з 2024)