Себгатула Маджадэдзі
Себгатула Маджадэдзі | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
пушту: صبغت الله مجددي | |||||||
| |||||||
|
|||||||
Папярэднік | Абдул Рахім Хатэф | ||||||
Пераемнік | Бурханудзін Рабані | ||||||
|
|||||||
Пераемнік | Fazel Hadi Muslimyar[d] | ||||||
|
|||||||
Нараджэнне |
21 красавіка 1925[1] |
||||||
Смерць |
11 лютага 2019[2] (93 гады) |
||||||
Веравызнанне | іслам | ||||||
Адукацыя | |||||||
Месца працы | |||||||
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
Себгатула Маджадэдзі (нар. 1925) — пуштунскі духоўны лідар, кіраўнік маджахедаў у 1989—1992 гадах, прэзідэнт Афганістана з 28 красавіка па 28 чэрвеня 1992 года.
Нарадзіўся ў Гераце. Належыць да суфійскага ордэна Накшбандыя. У 1940-я гады вывучаў ісламскую тэалогію ў вядомым каірскім універсітэце Аль-Азхар. Вярнуўшыся ў Кабул, выкладаў тэалогію. Яго сям’я падвергнулася рэпрэсіям падчас праўлення Х. Аміна. У 1979 годзе на тэрыторыі Пакістана заснаваў Нацыянальны фронт выратавання Афганістана (НФСА). Лічыўся прадстаўніком умерана-ісламісцкага крыла маджахедаў.
27 красавіка 1992 года атрады паўстанцаў ўвайшлі ў Кабул, а 28 красавіка ў сталіцу прыбыў Себгатула Маджадэдзі і ў прысутнасці замежных дыпламатаў атрымаў уладу з рук віцэ-прэзідэнта ранейшага рэжыму Хатэфа. Ён стаў прэзідэнтам Ісламскай Дзяржавы Афганістан, а таксама кіраўніком Савета Джыхаду (камісіі з 51 члена, назначаных у адпаведнасці з Пешаварскім пагадненнем). Была прадэманстравана пераемнасць улады: абвешчаныя ўсеагульная амністыя і адмова ад пераследу функцыянераў ранейшага рэжыму. У тым жа годзе Моджадэдзі перадаў уладу таджыкскай этнічнай групоўцы Бурханудзіна Рабані. Аднак грамадзянская вайна на гэтым не скончылася. Пуштунскія (Гульбедзін Хекмаціяр), таджыкскія (Ахмад Шах Масуд, Ісмаіл-хан) і узбекскія (Абдул-Рашыд Дустум) палявыя камандзіры працягвалі змагацца паміж сабой.
У 2004 годзе старшыняваў на ўсеафганскім кангрэсе Лоя-джырга. У снежні 2005 года быў абраны Старшынёй верхняй палаты (Мешрана Джырга) Нацыянальнага сходу Афганістана.