Сунічная паляна

Сунічная паляна
шведск.: Smultronstället
Жанр	флэшбэк-фільм[d] і драматычны фільм
Рэжысёр	Інгмар Бергман
Прадзюсар	Алан Экелунд[d]
Сцэнарыст	Інгмар Бергман
У галоўных ролях	Victor Sjöström[d] Бібі Андэрсан Інгрыд Тулін Гунар Б'ёрнстранд[d] Макс фон Сюдаў Гунель Ліндблум Gunnar Olsson[d] Folke Sundquist[d] Найма Віфстранд Gertrud Fridh[d] Åke Fridell[d] Maud Hansson[d] Jullan Kindahl[d] Björn Bjelfvenstam[d] Sif Ruud[d] Gunnar Sjöberg[d] Yngve Nordwall[d] Gio Petré[d] Ann-Marie Wiman[d] Lena Bergman[d] Per Sjöstrand[d]
Аператар	Гунар Фішэр[d]
Кампазітар	Эрык Нордгрэн
Кінакампанія	SF Studios[d]
Працягласць	92 хв.
Краіна	Швецыя
Мова	шведская мова
Год	1957, 26 снежня 1957, 30 верасня 1958 і 22 чэрвеня 1959
IMDb	ID 0050986
Медыяфайлы на Вікісховішчы

«Сунічная паляна» (шведск.: Smultronstället) — зняты ў 1957 фільм шведскага рэжысёра Інгмара Бергмана, які заваяваў прыз «Залаты мядзведзь» Берлінскага кінафестывалю (1958), прэмію ФІПРЭСІ (1958), «Залаты глобус» (1960) і мноства іншых узнагарод.

Сюжэт

Дзейнасць 78-гадовага прафесара Ісака Борга са Стакгольма была адзначана навуковай грамадой у Лундзе (Honoris causa). Туды ён адпраўляецца на аўтамабілі разам з нявесткай — Мар'янай, хоць былі ўжо набытыя білеты на самалёт. Па дарозе яны заязджаюць у тое месца, дзе прафесар жыў даўным-даўно, ім сустракаюцца некалькі маладых спадарожнікаў; прафесар сніць сны і проста мроіць карціны мінулага, у якіх ён сустракаецца са сваёй сям'ёй (братамі, стрыечнай сястрой), калі яны былі маладыя. Нявестка адкрыта расказвае Боргу аб праблемах з яго сынам, які вельмі падобны да бацькі. Прафесар задумваецца, у чым не меў рацыі, і пастанаўляе мяняць сваю замкнёную і месцамі эгаістычную натуру.

Галоўныя ролі

• Віктар Шострам — прафесар Ісак Борг
• Бібі Андэрсан — Сара
• Інгрыд Тулін — Мар’яна Борг
• Гунар Б’ёрнстранд — Эвальд Борг
• Фульке Сундквіст — Андэрс