Тонкая чырвоная лінія (фільм, 1998)

Тонкая чырвоная лінія
англ.: The Thin Red Line
Жанр	ваенны фільм[d], драматычны фільм і экранізацыя рамана[d]
Рэжысёр	Тэрэнс Малік
Прадзюсар	Грант Хіл[d] Robert Michael Geisler[d] John Roberdeau[d]
Сцэнарыст	Тэрэнс Малік
У галоўных ролях	Шон Пен Jim Caviezel[d] Нік Нолці Elias Koteas[d] Ben Chaplin[d] Эдрыен Броўдзі John Cusack[d] Вудзі Харэльсан[d] Джарэд Лета Джон Крыстафер Райлі Джордж Клуні Джон Траволта John Savage[d] Томас Джэйн[d] Міранда Ота[d] Цім Блейк Нельсан[d] Кірк Асэведа[d] Dash Mihok[d] Нік Стал[d] Mark Boone Junior[d] Danny Hoch[d] Darrin Klimek[d] Donal Logue[d] Ken Mitsuishi[d] Уіл Уолес[d] Randall Duk Kim[d] Мэт Доран[d] Travis Fine[d] Paul Gleeson[d] Penelope Allen[d] Larry Romano[d] Arie Verveen[d] Donald Patrick Harvey[d]
Аператар	John Toll[d]
Кампазітар	Ганс Цымер
Кінакампанія	20th Century Fox
Працягласць	166 ± 1 хв.
Бюджэт	52 000 000 $
Зборы	98 126 565 $ і 36 400 491 $
Краіна	ЗША
Мова	англійская, японская мова, грэчаская мова і Tok Pisin[d]
Год	25 лютага 1999, 25 снежня 1998 і 1998
IMDb	ID 0120863

«Тонкая чырвоная лінія» (англ.: The Thin Red Line) — амерыканская ваенная драма 1998 года, пастаўленая рэжысёрам Тэрэнсам Малікам па аднайменным рамане Джэймса Джонса. Першая праца рэжысёра за 20 гадоў.

Фільм апавядае выдуманую гісторыю пра войскі ЗША падчас бітвы за Гуадалканал у Другой сусветнай вайне. Галоўныя дзеючыя асобы — салдаты роты С, радавы Уіт (Джэймс Кэвізел), падпалкоўнік Тол (Нік Нолці), які імкнецца атрымаць перамогу ў бітве любой цаной, каб атрымаць павышэнне ў званні, і радавы Бэл (Бен Чаплін), жонка якога знаходзіць сабе іншага, пакуль ён змагаецца на вайне.

Сюжэт

Радавы арміі ЗША Уіт сыходзіць у самаволку са свайго падраздзялення і жыве сярод бесклапотных меланезійскіх туземцаў у паўднёвай частцы Ціхага акіяна. Ён знойдзены і ўзяты пад варту на вайсковым транспарце першым сяржантам сваёй роты Уэлшам. Ваеннаслужачыя роты С, 1-га батальёна, 27-га пяхотнага палка, 25-й пяхотнай дывізіі былі дастаўлены на Гуадалканал у якасці падмацавання для абароны поля Хендэрсана і захопу вострава ў японцаў. Дарогай яны разважаюць пра сваё жыццё і маючую адбыцца бітву. Камандзір батальёна падпалкоўнік Тол абмяркоўвае з брыгадным генералам Квінтардам план дзеянняў.

Рота С без перашкод высаджваецца на Гуадалканале і маршыруе ўглыб вострава, сустракаючы туземцаў і сляды японцаў. Яны прыбываюць да ўзгорка 210, ключавой японскай пазіцыі. Японцы размясціліся ў бункерах на вяршыні ўзгорка, і любы, хто паспрабуе падняцца, будзе застрэлены.

На досвітку наступнага дня пачынаецца абстрэл узгорка. Рота C спрабуе захапіць узгорак, але адбіта агнём. Сярод першых забітых — адзін з камандзіраў узвода, малодшы лейтэнант Уайт. Пазней у бітве, прасунуўшыся далей уверх, аддзяленне на чале з сяржантам Кекам хаваецца за ўзгоркам ад варожага агню, чакаючы падмацавання. Кек цягнецца да гранаты на поясе і выпадкова вырывае чаку, затым кідаецца назад і гіне. Падпалкоўнік Тол загадвае камандзіру роты, капітану Джэймсу Старасу, узяць бункер лабавым нападам, чаго б гэта ні каштавала. Старас адмаўляецца, і Тол вырашае далучыцца да Стараса на лініі фронту, каб убачыць сітуацыю.

Японскае супраціўленне, здаецца, зменшылася. Радавы Уіт, прызначаны ў якасці насільшчыка насілак, просіць дазволу далучыцца да роты. Невялікі атрад салдат выконвае разведвальную місію па загадзе Тола, каб вызначыць сілу японскага бункера. Радавы Бэл паведамляе, што ў бункеры пяць кулямётаў. Разам з Уітам ён далучаецца да іншага невялікага атрада, на чале з капітанам Джонам Гафам, пасланага на флангавы напад, каб узяць бункер. Аперацыя праходзіць паспяхова, і рота C захоплівае адзін з апошніх японскіх фортаў на востраве. Японцы, якіх яны знаходзяць, у асноўным паміраюць ад голаду і аказваюць мала супрацівы.

За свае старанні салдаты атрымліваюць тыднёвы адпачынак, хоць і не знаходзяць радасці ў перадышцы: аэрадром, дзе яны базіруюцца, пападае пад артылерыйскі абстрэл праціўніка; капітан Старас вызваляецца ад камандавання падпалкоўнікам Толам, які лічыць яго занадта мяккім для вядзення бою і прапануе яму падаць заяву аб перапрызначэнні і стаць адвакатам у JAG у Вашынгтоне. Ён прапануе ўзнагародзіць Стараса Сярэбранай зоркай, каб імя падраздзялення не было заплямлена адхіленнем афіцэра ад камандавання. Бэл атрымлівае ліст ад жонкі, якая паведамляе яму, што яна закахалася ў кагосьці іншага і хоча развесціся. Уіт сутыкаецца з мясцовымі жыхарамі і заўважае, што яны сталі варожыя да яго і рэгулярна сварацца адзін з адным.

Рота адпраўляецца на патруляванне ўверх па рацэ, але з неспрактыкаваным 1-м лейтэнантам Джорджам Бэндам на чале. Калі агонь японскай артылерыі набліжаецца да іх пазіцый, Бэнд загадвае некаторым салдатам адправіцца ў разведку ўверх па рацэ, а Уіт добраахвотна ідзе наперад. Яны сутыкаюцца з наступаючай японскай калонай і падвяргаюцца нападу. Каб выйграць час для капрала Файфа, які затым змог вярнуцца і паведаміць астатняй частцы падраздзялення, Уіт адводзіць японцаў, але аказваецца акружаны адным з іх аддзяленняў, якія патрабуюць, каб ён здаўся. Ён паднімае вінтоўку, і яго расстрэльваюць. Рота адступае без іншых страт, а Уіт пазней будзе пахаваны таварышамі па атрадзе. Рота C атрымлівае новага камандзіра, капітана Башэ, і сядае LCT, які адыходзіць ад вострава.

Акцёрскі склад

• Джэймс Кэвізел — радавы Уіт
• Бен Чаплін — радавы Бэл
• Эліас Коцеас — капітан Джэймс Старас
• Шон Пен — старшы сяржант Эдвард Уэлш
• Нік Нолці — падпалкоўнік Тол
• Вудзі Харэльсан — сяржант Кек
• Джон К’юсак — капітан Джон Гаф
• Эдрыен Броўдзі — капрал Файф
• Джон Сэвідж — сяржант Макрон
• Джарэд Лета — 2-гі лейтэнант Уайт
• Цім Блэйк Нэльсан — радавы Цілс
• Джон Траволта — брыгадны генерал Квінтард
• Джон Крыстафер Райлі — сяржант Шторм
• Дэш Майхак — радавы першага класа Дол
• Лары Рамана — радавы Маці
• Томас Джэйн — радавы Аш
• Ары Вервін — радавы Чарлі Дэйл
• Нік Стал — радавы першага класа Бід
• Джордж Клуні — капітан Чарлі Бош
• Міранда Ота — Марці Бэл
• Пенелопа Ален — маці Уіта
• Уіл Уолес — радавы Хоўк

Узнагароды

На 49-м Берлінскім кінафестывалі фільм быў узнагароджаны галоўным прызам — «Залатым мядзведзем».

Спасылкі

• «Тонкая чырвоная лінія» на сайце «Internet Movie Database» (англ.)