Перайсці да зместу

Сырэцка-Пячэрская лінія (Кіеў)

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Сырэцка-Пячэрская лінія
Кіеўскі метрапалітэн
Адкрыццё першага ўчастку: 1989 год
Даўжыня, км: 23,9
Колькасць станцый: 16
Час паездкі: 39 хвіл.
Максімальная колькасць вагонаў у складзе цягніка: 5
Колькасць вагонаў у саставе цягніка: 5
Інтэрвал руху ў час «пік»: 1:45, 3:30
Максімальная прапускная здольнасць: 34 пар цягнякоў на гадзіну
Сярэднясутачная перавозка пасажыраў, тыс. чал./суткі: 330,4
Самая напружаная станцыя: Лук’яніўска, Пазнякы
Наземныя ўчасткі: Паўднёвы мост
Электрадэпо: Харкаўскае
Сырэцка-Пячэрская лінія
ЦЧ «Вынаградар»
Маршала Грэчкі
Вынаградар
Праспект Праўды
Мастыцка
Тупік
Сырэць 
Дарагажычы
Гэрцэна
Службовая галіна (праект) да Глыбочыцка
Лук’яніўска  
Львоўская Брама
Залаці Варота 






Палац Спорту 
Службовая галінка да станцыі Хрэшчатык
Службовая галінка да станцыі Майдан Нэзалэжнасці
Клоўска
Пэчэрска
Звірынэцька
Выдубычы     +аў
Тэлычка
Паўднёвы мост праз р. Дняпро
Славутыч
Асакаркы
Пазнякы 
Харкаўская
Вырлыця
Барыспільска
ЦЧ-3 «Харкіўскэ»
Чэрвоні Хуцір
Тупік
Прамыслова
Гарбунова
Дарныцкі вакзал 
Дарныцка плошча
Браварскі праспект   

Сырэцка-Пячэрская лінія (укр.: Сирецько-Печерська лінія, з 2014 года на афіцыйных схемах адзначаецца як Зялёная лінія метро ці лінія М3) — гістарычна трэцяя лінія Кіеўскага метрапалітэна, мае найбольшую даўжыню з трох галінак. Колькасць станцый — 16, працягласць лініі — 23,9 км, час праезду — 39 мін.

Нумарацыя шляхоў: «Сырэц» — «Чырвоны хутар» — I, «Чырвоны хутар» — «Сырэц» — II.

Гісторыя будаўніцтва

[правіць | правіць зыходнік]
Пускавы ўчастак (аб’ект) Дата Даўжыня, км
«Залатыя вароты», «Палац спорту», «Мечнікава»,
пасадачныя вузлы паміж станцыямі «Залатыя вароты»
і «Ленінская», «Палац спорту» і «Плошча Льва Талстога»
31 снежня 1989 года 1,9
«Дружбы народаў», «Выдубічы» 30 снежня 1991 года 4,4
«Славутыч», «Асакаркі» 30 снежня 1992 года 4,2
«Пазнякі», «Харкаўская» 28 снежня 1994 года 2,6
«Лук’янаўская» 30 снежня 1996 года 3,1
«Пячэрская» 27 снежня 1997 года
«Дарагажычі» 30 сакавіка 2000 года 2,6
Другі выхад на станцыі «Выдубічы» чэрвень 2001 года
«Сырэц» 14 кастрычніка 2004 года 1,6
«Барыспальская» 23 жніўня 2005 года 2,4
«Вырліца» на перагоне паміж станцыямі «Харкаўская»
і «Барыспальская»
4 сакавіка 2006 года
Электрадэпо «Харкаўскае» 23 жніўня 2007 года
«Чырвоны хутар» 23 мая 2008 года 1,1
Усяго: 16 станцый 23,9

Перайменавання

[правіць | правіць зыходнік]

Перспектыва развіцця

[правіць | правіць зыходнік]
Пералік участкаў і аб’ектаў Год ўвядзення ў эксплуатацыю
«Тэлічка» Не раней 2017 г. [1]
«Львоўская Брама» Не раней 2017 г. [2]
«Сырэц» — «Сінеазёрная» з электрадэпо «Вінаградар» Перспектыва, пасля пабудовы ліній на Траешчыну [3] [4]
«Чырвоны Хутар» — «Браварскі Праспект» Перспектыва, пасля 2020

Зноскі