Перайсці да зместу

Сяргей Сяргеевіч Смірноў

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Сяргей Сяргеевіч Смірноў
руск.: Сергей Сергеевич Смирнов
Дата нараджэння 2 (14) верасня 1895[1]
Месца нараджэння
Дата смерці 20 жніўня 1947(1947-08-20)[2] (51 год)
Месца смерці
Месца пахавання
Грамадзянства
Род дзейнасці навуковец
Навуковая сфера геалогія і мінералогія
Месца працы
Навуковая ступень доктар геолага-мінералагічных навук і спіс правадзейных членаў АН СССР[d]
Альма-матар
Член у
  • Акадэмія навук СССР[d]
Узнагароды
ордэн Леніна ордэн Леніна ордэн Леніна ордэн Працоўнага Чырвонага Сцяга ордэн Працоўнага Чырвонага Сцяга ордэн Працоўнага Чырвонага Сцяга ордэн Працоўнага Чырвонага Сцяга
Сталінская прэмія
Подпіс Выява аўтографа

Сяргей Сяргеевіч Смірно́ў[3] (руск.: Сергей Сергеевич Смирнов; 16 верасня 1895 — 20 жніўня 1947) — савецкі геолаг, мінералог, акадэмік Акадэміі навук СССР (1943, член-карэспандэнт з 1939 года).

Нарадзіўся ў горадзе Іванава-Вазнясенск Уладзімірскай губерні. У 1919 годзе скончыў Петраградскі горны інстытут. Застаўся працаваць у ім спачатку асістэнтам пры кафедры мінералогіі. З 1935 года прафесар, у 1933—1937 гадах — загадчык кафедры. Адначасова ў 1929—1941 гадах на пасадзе загадчыка аддзела ў Геалагічным камітэце (Усесаюзным навукова-даследчым геалагічным інстытуце). З 1945 года загадчык аддзела Інстытута геалагічных навук Акадэміі навук СССР.

Навуковая і грамадская дзейнасць

[правіць | правіць зыходнік]

Аўтар навуковых прац па мінералогіі рудных радовішчаў, праблемах пародаўтварэння. Распрацаваў вучэнне аб занальнасці гідратэгмальнага абруднення і яго сувязі з магматызмам. Стварыў металагенічны кірунак даследаванняў у вучэнні аб карысных выкапнях. Займаўся даследаваннем рудных радовішчаў Урала (1921—1922), Забайкалля (1923—1933), Далёкага Усходу і Паўночна-Усходу СССР (1934—1947). Адкрыў і апісаў шэраг радовішчаў руд жалеза, каляровых і рэдкіх металаў[4].

Старшыня Усесаюзнага мінералагічнага таварыства (1945). Ганаровы член Французскага мінералагічнага таварыства (1947).

Сярод апублікаваных прац С. С. Смірнова

  • Зона окисления сульфидных месторождений — М., 1951;
  • Избр. труды — М., 1955;
  • Полиметаллические месторождения и металлогения Восточного Забайкалья — М., 1961;
  • Рудные месторождения и металлогения восточных районов СССР — М., 1962.

Ушанаванне памяці

[правіць | правіць зыходнік]

У гонар С. С. Смірнова названыя гара на паўвостраве Таймыр, ледавік у хрыбце Чэрскага і ледніковы комплекс на востраве Бальшавік архіпелага Паўночная Зямля, пасёлак і радовішча алавяна-пооліметалічных руд у Прыморскім краі, мінерал смірнаўскіт[4]. У 1949 годзе Акадэміяй навук СССР заснавана прэмія імя С. С. Смірнова<ref name="ВРЭ">.

Зноскі

  1. http://web.archive.org/web/20180926205900/http://scirus.benran.ru/higeo/view-record.php?tbl=pub&id=723
  2. а б Смирнов Сергей Сергеевич (геолог) // Большая советская энциклопедия: [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохорова — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969. Праверана 28 верасня 2015.
  3. БелЭн 2002.
  4. а б Большая российская энциклопедия : [в 35 т.] / гл. ред. Ю. С. Осипов. — М. : Большая Российская энциклопедия, 2004—2017.