Перайсці да зместу

Сяржук Вітушка

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Сяржук Вітушка
Сяржук Вітушка ў 1989 годзе
Род дзейнасці грамадскі дзеяч, педагог, гісторык
Дата нараджэння 10 красавіка 1965(1965-04-10)
Месца нараджэння
Дата смерці 2 ліпеня 2012(2012-07-02) (47 гадоў)
Месца смерці
Месца пахавання
Жонка Людвіка Вітушка (Кардзіс)
Дзеці Паўліна Вітушка
Альма-матар
Член у

Сяржу́к Віту́шка (10 красавіка 1965, Чысць, Маладзечанскі раён, БССР — 2 ліпеня 2012, Вільнюс, Літва) — беларускі грамадска-палітычны дзеяч. Кіраўнік мінскага таварыства «Талака», гісторык і педагог, аўтар казак для дарослых і дзяцей.

Скончыў прафесійна-тэхнічнае вучылішча, працаваў рабочым на заводзе «Інтэграл», скончыў гістарычны факультэт БДУ (1989).

У 1986 годзе прыйшоў у моладзевы клуб «Талака», у 1987 годзе абраны старшынёй таварыства.

З 1991 года жыў у Вільнюсе, дзе працаваў настаўнікам гісторыі ў віленскай беларускай школе імя Францішка Скарыны. Арганізатар і першы дырэктар адноўленага Віленскага Беларускага музея імя Івана Луцкевіча. Выдаваў газету «Vilnia i kraj» (1992).[1] Актыўна супрацоўнічаў з радыёстанцыяй «Балтыйскія хвалі» і літоўскім дзяржаўным тэлебачаннем. Як публіцыст, друкаваўся ў газетах «Наша Ніва» і «Рунь». Быў іныцыятарам і арганізатарам беларускіх набажэнстваў у віленскай царкве Св. Мікалая на вул. Вялікай (Діджёю). Хварэў на цукровы дыябет. Страціўшы зрок, не спыніў актыўнай дзейнасці, у прыватнасці, арганізоўваў «сляпыя экскурсіі» для беларусаў па Вільнюсе, пісаў казкі, п'есы-батлейкі, вершы і беларускія тэксты на мелодыі вядомых песень. У 2011 годзе ў Мінску выйшла яго першая кніга «Дзінь-дзілінь: пара гуляць у казкі!», крыху пазней паўтораная ў аўдыёварыянце.

Памёр 2 ліпеня 2012 года ў Вільнюсе. Развітанне прайшло ў Мінску, у грэка-каталіцкай царкве. Пахаваны ў вёсцы Рагава[2].

Зноскі