Хорас Уолпал

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Хорас Уолпал
англ.: Horace Walpole
Нараджэнне 24 верасня 1717(1717-09-24)[1][2][…]
Смерць 2 сакавіка 1797(1797-03-02)[2][4][…] (79 гадоў)
Месца пахавання
Бацька Роберт Уолпал[5]
Маці Catherine, Lady Walpole[d][5]
Партыя
Член у
Адукацыя
Дзейнасць пісьменнік, раманіст, аўтабіёграф, палітык, калекцыянер мастацтва
Аўтограф Выява аўтографа
Узнагароды

член Лонданскага каралеўскага таварыства[d]

Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Хорас Уолпал, 4-ы граф Орфард (англ.: Horace Walpole, 4th Earl of Orford; 24 верасня 1717 — 2 сакавіка 1797) — англійскі мемуарыст і празаік, заснавальнік жанру гатычнага рамана.

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

Малодшы сын прэм’ер-міністра, кіраўніка партыі вігаў Роберта Уолпала. Як і належыць маладому арыстакрату, Уолпал атрымаў годную класічную адукацыю ў Ітанскім каледжы, затым у Кембрыджскім універсітэце, а завяршыў адпаведным свайму статусу вялікім падарожжам па Еўропе — Францыі, Швейцарыі, Італіі.

Вярнуўшыся, Хорас Уолпал, пад уплывам бацькі, атрымаў месца ў парламенце, дзе прадстаўляў партыю вігаў.

У 1747 годзе малады граф Уолпол набывае на беразе Тэмзы невялікі маёнтак, які пачынае перабудоўваць адпаведна уласнаму густу. З вялікімі перапынкамі працягваецца будаўніцтва сядзібнага дома да 1770 года. Сам маёнтак Уолпал назваў Строберы-Хіл (англ.: Strawberry Hill), у яго марах гэта «маленькі гатычны замак». Там жа была арганізавана друкарня, дзе было надрукавана малым накладам апісанне Строберы-Хіл.

Жывучы адасоблена ў сваім маёнтку, Хорас сабраў адну з найбуйнейшых і найбагацейшых мастацкіх галерэй Англіі.

Набыццё Строберы-Хіл аказалася вялікай удачай для маладога графа — менавіта пабудовы маёнтка навеялі Уолпалу стварэнне яго «Замка Отранта».

У 1791 годзе Хорас Уолпал, не маючы нашчадкаў, перадае свой тытул пляменніку, а ў 1797 годзе, ва 80-гадовым ўзросце, памірае ва ўласным доме.

Творчасць[правіць | правіць зыходнік]

Пачатак[правіць | правіць зыходнік]

Літаратурную дзейнасць пачаў у 1758 годзе апублікаваннем «Каталога венцаносных і высакародных аўтараў» (A Catalogue of the Royal and Noble Authors of England, 2 vls). Затым былі «Анекдоты з гісторыі жывапісу ў Англіі» (Anecdotes of Painting in England, 4 vls, 1762—1771).

Замок Отранта[правіць | правіць зыходнік]

Урэшце, у 1764 годзе быў ананімна апублікаваны «Замок Отранта» (The Castle of Otranto), першы «гатычны» раман, дзеі якога адбываюцца ў эпоху 1-га крыжовага паходу. У гэтым рамане нагрувашчаны разнастайныя жахі: з неба падае шлем, які забівае прынца, статуя продка аднаго з герояў нечакана пачынае сыходзіць крывёй, яму ж мроіцца волатава рука і да т. п. Пагружаны ў дэталі змрочных і таямнічых апісанняў, аўтар праводзіць у гэтым творы ідэю фатальнай адплаты нашчадкаў за грахі і злачынствы продкаў.

Іншыя творы[правіць | правіць зыходнік]

У наступным творы — «Таямнічая маці» (The Mysterious Mother, 1768) — Уолпал паспрабаваў зацвердзіць жанр жахаў і таямніц у драме (п’еса на сцэне, аднак, пастаўлена не была). Акрамя апублікаванага ў 1768 годзе гістарычнага твора «Сумневы адносна характару жыцця і ўладарства караля Рычарда III» (Historic сумневы з нагоды on the life and Reign of King Richard the Third), нічога больш пры жыцці Уолпала апублікавана не было. Пасля яго смерці былі выдадзены вельмі цікавыя і каштоўныя ў гісторыка-культурным плане мемуары (Last ten Years of the reign of Mary II, 1846) і «Пісьмы».

У 1785 годзе ў шасці экземплярах былі аддрукаваныя «Іерагліфічныя казкі», перавыдадзеныя толькі ў XX ст., — зборнік кароткіх гісторый у традыцыі англійскага літаратурнага абсурду, апярэдзіўшых сюррэалізм.

Беларускія пераклады[правіць | правіць зыходнік]

«Замак Отранта» на беларускую пераклала Ганна Янкута (Мн.: «Кнігазбор», 2016).

Значэнне[правіць | правіць зыходнік]

У сваіх асноўных літаратурных творах, «Замку Отранта» і «Таямнічай маці», Уолпал выступае як адзін з заснавальнікаў прадрамантызму, апявальнік сярэднявечча. Гатычны раман Уолпала знайшоў прадаўжальнікаў у асобе А. Радкліф, У. Бекфорда, Люіса і інш.

Выданні[правіць | правіць зыходнік]

  • Walpole H. Works. — 5 vls. — L., 1798.
  • Walpole H. Letters / Ed. by Paget Toynbee. — 16 vls. — L., 1903—1905.
  • Уолпол Г. Замок Отранто: Готическая повесть / Пер. с англ. В. Е. Шора // Уолпол Г., Казот Ж., Бекфорд У. Фантастические повести / Изд. подг. В. М. Жирмунский и Н. А. Сигал. — Л.: Наука, 1967. — С. 5-103. — (Литературные памятники).
  • Уолпол Х. Иероглифические сказки Архівавана 7 ліпеня 2013. / Пер. с англ. В. Кондратьева, Е. Ракитиной. — Б. м.: Колонна пабликейшнз, 2005. — 141 с. — ISBN 978-5-98144-072-4

Літаратура пра Уолпала[правіць | правіць зыходнік]

Зноскі

  1. Horace Walpole
  2. а б Horace Walpole // Internet Broadway Database — 2000. Праверана 9 кастрычніка 2017.
  3. а б Уолпол Хорас // Большая советская энциклопедия: [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохоров — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969. Праверана 28 верасня 2015.
  4. Horace Walpole // Internet Speculative Fiction Database — 1995. Праверана 9 кастрычніка 2017.
  5. а б Kindred Britain
  6. The History of Parliament

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]