Шыман Канарскі
Шыман Канарскі | |
---|---|
Нараджэнне |
5 сакавіка 1808[1] |
Смерць |
27 лютага 1839[1] (30 гадоў) |
Месца пахавання | |
Член у | |
Дзейнасць | палітыка[3] і журналістыка[3] |
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
Шыман (Сымон) Канарскі (польск.: Szymon Konarski; 5 (17) сакавіка 1808, в. Дабкішкі, Аўгустоўскі павет, Польшча — 27 лютага (11 сакавіка) 1839) — дзеяч нацыянальна-вызваленчага руху ў Польшчы, Літве і на Беларусі.
Біяграфія
[правіць | правіць зыходнік]Са збяднелай шляхты.
Удзельнік паўстання 1830—1831 гадоў, быў у эміграцыі ў Францыі. У 1835 г. нелегальна вярнуўся з эміграцыі ў Расію і стварыў падпольную арганізацыю «Садружнасць польскага народа»[4]. Фактычна Шыман Канарскі рыхтаваў новае паўстанне. У Беларусі ён знайшоў немалую колькасць прыхільнікаў, а яго арганізацыя пачала разрастацца, быў нават створаны філіял «Жаночае таварыства». Але ў маі 1838 г. Ш. Канарскага арыштавалі. Як вынік — на працягу 1838—1839 гг. пракацілася хваля арыштаў. У вязніцы трапілі: Тамаш Булгак, Эдвард Жалігоўскі, Ян Станіслаў Казакевіч, Франц Савіч, Адам Сузін, Людвік Трынкоўскі, Ева Фялінская, Ян Ястржэмбскі. У 1840 г. быў схоплены ўдзельнік звязанага з Ш. Канарскім «Дэмакратычнага таварыства» філосаф і медык Мацей Лавіцкі.[5]
Зноскі
- ↑ а б Szymon Konstanty Józef Ignacy Konarski // Internetowy Polski Słownik Biograficzny
- ↑ Конарский Шимон // Большая советская энциклопедия: [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохорова — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969. Праверана 28 верасня 2015.
- ↑ а б Czech National Authority Database Праверана 7 лістапада 2022.
- ↑ «польскі» мела больш шырокі сэнс, прыналежнасць да тэрыторыі былой Рэчы Паспалітай.
- ↑ Маракоў Л. У. Прадмова // Рэпрэсаваныя літаратары, навукоўцы, работнікі асветы, грамадскія і культурныя дзеячы Беларусі. Энцыклапедычны даведнік у 10 тамах (15 кнігах). Т. 1. Абрамовіч—Кушаль. / Укладальнік Л. У. Маракоў. — Смаленск, 2003. — 480 с. — ISBN 985-6374-04-9.
Літаратура
[правіць | правіць зыходнік]- Mościcki Н., Szymon Konarski. Warszawa, 1949.